Bouwen aan groenexpertise

Koevinkje

Aphantopus hyperantus

Het koevinkje is een opvallend donkere vlindersoort, de bovenkant van de vleugels is zwartachtig bruin. Op de onderkant van de vleugels bevindt zich een reeks witgekernde en geelgeringde oogvlekken. Het koevinkje is een soort van vochtige en beschaduwde graslanden met vrij hoge en ruige vegetaties.
Beheer:
Omdat deze soort behoefte heeft aan een vochtig microklimaat, is het behouden van een voldoende hoge grondwaterstand een belangrijke maatregel. Aangezien het een soort is van relatief ruige en beschutte vegetaties, zijn zeer extensieve begrazing en gefaseerd maaien (eventueel zelfs niet jaarlijks of enkel in het najaar) gunstige maatregelen. Een gefaseerd bosrandbeheer is eveneens belangrijk omdat vooral beschaduwde en grotere grassen gebruikt worden voor de eiafzet.
heeft als waardplant

Boskortsteel

heeft als waardplant

Gewone kropaar

heeft als waardplant

Ruwe smele

heeft als waardplant

Kweek

heeft als waardplant

Gewoon timoteegras

heeft als waardplant

Straatgras

Monitoring:
Deze soort kan best worden gemonitord via de standaard vlindermonitoring.
Areaal:
Het Koevinkje was in de jaren negentig vrij algemeen, maar is nu algemeen (303 atlashokken – 1.142 kilometerhokken). Het Koevinkje komt in het westen van Vlaanderen vooral voor op de zandige en zandlemige bodems, maar is in het oosten van Vlaanderen meer verspreid. In de Kempen enin het zuiden van West-Vlaanderen lijken recent nogal wat populaties verdwenen, maar elders in Vlaanderen zijn er dan weer bij gekomen. De verspreiding in Vlaanderen is sinds 1980 vrij stabiel gebleven.
Ecologie:
Het Koevinkje komt voor in relatief vochtige en beschaduwde graslanden met een vrij hoge en ruige vegetatie, doorgaans in de buurt van bos. De soort heeft 1 generatie van begin juni tot midden augustus met een piek tussen 26 juni en 22 juli. De vliegtijd van het Koevinkje is in vergelijking met de periode 1981-2000 met 3-5 dagen naar voren geschoven. De wijfjes laten de eitjes in de vegetatie vallen vanuit de top van grassen, zoals Kropaar, Boskortsteel, Ruwe smele, Kweek en beemdgras. De voorkeur gaat uit naar grassen op vochtige plaatsen en in een ruigere vegetatie. De rupsen voeden zich ’s nachts met grote malse planten. De overwintering gebeurt als halfvolgroeide rups diep in de vegetatie, maar op minder koude dagen verlaten ze hun schuilplaats om zich verder te voeden. De verpopping gebeurt in een zijden cocon aan de basis van een graspol. Vaak gebruikte nectarplanten zijn braam, Koninginnenkruid en distel. De vlinders zijn weinig mobiel. Het Koevinkje komt vaak in dezelfde gebieden voor als Boomblauwtje, Bruin zandoogje, Citroenvlinder, Gehakkelde aurelia, Groot dikkopje, Landkaartje en Oranjetipje.
Rode lijst:
Niet bedreigd
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Vogelrichtlijn:
Nee
Jachtwild:
Nee
Invasieve exoot:
Nee
Soortenbesluit:
Status:
Op de Rode lijst van 2012 staat deze soort als momenteel niet in gevaar. Op de Rode Lijst van 1999 was het Koevinkje momenteel niet in gevaar. Ook in Wallonië, Nederland, Groot-Brittannië en Europa is de soort momenteel niet in gevaar. De behoudsprioriteit is laag.
Bedreigingen:
Volgens de voorspellingsmodellen zou het klimaat in België tegen 2050 veel minder geschikt worden voor het Koevinkje.
Gevoelig voor:
Verdroging
Typering:
graslandvlinder
Biotooptype:
Graslanden
Ruigte
In samenwerking met: