Donkersporig bosviooltje
Viola reichenbachiana
Infofiche
Hoogte plant
Minimaal:
5cm
Maximaal
25cm
Licht
Min:
schaduw
Max:
licht
Voedsel
Min:
voedselarm
Max:
voedselarm
Bloeiperiode
Vanaf:
april
Tot:
mei
Vocht
Min:
frisse bodem
Max:
vochtig
Bloemkleur
paars, violet, purper, lila
Bestuiving
gesloten bloem
bijen, hommels e.a.
Verspreiding (Atlas Flora 2006)
Het areaal van donkersporig bosviooltje omvat een groot deel van Europa, met Midden- en West-Europa als kerngebied. In het noorden reikt het areaal tot Zuid-Scandinavië en de Baltische staten, oostelijk tot Wit-Rusland, Moldavië en Oekraïne. In de zuidelijke delen van het areaal is de soort meer gebonden aan zomergroene loofbossen in berggebieden (bv. Noord- Griekenland). Er bestaan onder meer deelarealen in de Kaukasus, Noord-Turkije en het Atlasgebergte. Met uitzondering van de Ardennen, waar de soort zeer zeldzaam is, is donkersporig bosviooltje in Wallonië vrij algemeen.
Verspreiding in Vlaanderen:
Op Vlaamse schaal is donkersporig bosviooltje een vrij algemene, maar sterk ongelijk verspreide soort. Ze is het talrijkst in de Leemstreek en de Voerstreek. Elders in Vlaanderen is de verspreiding zeer beperkt en liggen de populaties meestal geïsoleerd. In hoeverre die populaties natuurlijk zijn dan wel door menselijk toedoen zijn totstandgekomen, is onduidelijk. Anders dan bij bleeksporig bosviooltje, is het aantal vindplaatsen van donkersporig bosviooltje tijdens de tweede karteerperiode licht toegenomen. Het lijkt erop dat het huidige sterk gemechaniseerde bosbeheer de verspreiding van de soort in de hand werkt. Mogelijk speelt ook de toegenomen kroonsluiting in onze bossen een rol.
Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Beschrijving
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
tot Vroege zomer
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Worteldiepte:
10cm
geofyt
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
mieren
zelf
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Milieu
0.00
0.00
tussen schaduwplanten en half-schaduwplanten
indicator van matig vochtige standplaatsen
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
matig stikstofrijke bodem / stikstofrijke bodem
smalle amplitude
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur
tot maximum zwak basisch
Habitat
Donkersporig bosviooltje groeit meestal in loofbos, soms in naaldbos. De soort staat bijna altijd op schaduwrijke plekken. Buiten het bos groeit ze soms in houtkanten en hagen. De soort verkiest matig vochtige standplaatsen op leem of zandleem. De bodem varieert qua zuurgraad van matig zuur tot basisch, en is gewoonlijk humeus en aan de voedselrijke kant. Op neutrale tot kalkrijke gronden komt dit viooltje meestal in grotere aantallen voor. Donkersporig bosviooltje heeft maar een zwakke binding met oud bos. Vermoedelijk worden de zaden niet alleen door mieren verspreid.
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Tuin
Status en bescherming
niet bedreigd
228-353 kwartierhokken
Relaties
- is een begeleidende soort van:
- is een waardplant voor:
- is een kenmerkende soort voor:
- is een indicator van een goede toestand voor:
- Natura 2000: Eiken-Beukenbossen met Wilde hyacint en Parelgras-Beukenbossen (9130)
- Natura 2000: Essen-Eikenbossen zonder Wilde hyacint (9160)
- Natuurstreefbeeld: Eiken-Beukenbossen met Wilde hyacint en Parelgras-Beukenbossen (9130)
- Natuurstreefbeeld: Essen-Eikenbossen zonder Wilde hyacint (9160)
- Natuurstreefbeeld: Soortenrijke struisgraslanden (6230_ha)
Samenwerking en referenties
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
-
Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.
Cursussen en boeken
-
Bomenwijzer
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
-
-
Test jezelf
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.
