Bouwen aan groenexpertise

Kikkerbeet

Hydrocharis morsus-ranae

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Voedselrijke, gebufferde wateren met rijke waterplantvegetatie (3150)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Voedselrijke, gebufferde wateren met rijke waterplantvegetatie (3150)

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
30cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
augustus

Vocht

Min:
aquatisch
Max:
aquatisch

Bloemkleur

wit

Bestuiving

insektenbestuiving
Areaal:

De verspreiding is hoofdzakelijk beperkt tot de gematigde zone van West- en Centraal-Eurazië, en plaatselijk in Noord-Afrika. In Wallonië komt kikkerbeet zeer zeldzaam voor in de Leemstreek en de Kalkstreek. De soort zou verdwenen zijn uit de Maas- en Sambervallei (SAINTENOY-SIMON 1999).

Verspreiding in Vlaanderen:

Kikkerbeet is in alle Vlaamse regio’s aangetroffen, in het bijzonder in de valleigebieden, en is globaal vrij zeldzaam. Het geringe aantal waarnemingen in sommige gebieden (interfluvium van Dender en Zenne, Haspengouw, Kempens Plateau) is vooral te wijten aan het schaarse voorkomen van oppervlaktewateren. Concentraties van vindplaatsen zijn er vooral langs de Schelde, in de IJzervallei en in de Kempense laagveengebieden. Hoewel kikkerbeet vrij goed bestand is tegen eutrofiëring, is het aantal recente vindplaatsen toch beduidend lager dan in de periode 1939-1971. Vooral in streken met zeer intensieve landbouw (Polders, West-Vlaams Heuvelland, Noorderkempen, Leemstreek enz.) zijn de populaties gedecimeerd. Toegenomen drainage, slootbeheer en habitatvernietiging zijn, naast een kwalijke waterkwaliteit, hiervoor in sterke mate mee verantwoordelijk, maar het is niet uitgesloten dat nog andere oorzaken een rol spelen. De aanwezigheid van kikkerbeet valt meestal op en verwarring met andere soorten is nauwelijks mogelijk. Tegenwoordig duikt de populaire vijverplant steeds vaker her en der op dankzij introductie vanuit cultuur.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
geen informatie beschikbaar.
Kiemperiode:
vanaf Vroege voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
hydrofyt
Geslachtsverdeling:
eenslachtig, tweehuizig
Vruchttype:
bes
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
dieren (uitwendig)
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
waterplanten die onder water wortelen maar minstens tijdelijk aan of boven de oppervlakte uitkomen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodem / stikstofrijke bodem
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
hydrofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak basisch

Kikkerbeet groeit vooral in de rustige delen van niet te diepe plassen, vaarten en (soms erg smalle) sloten. Minder talrijk gedijt de soort ook op luwe plaatsen tussen helofyten in traag stromend water. Het is een soort van voedselrijk, zwak zuur tot basisch, matig hard (eerder kalkarm), zoet tot zwak brak water dat ook door colloïden vertroebeld mag zijn.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
W4
# planten per m²:
6
Aanplanten:
In groepen van 3 tot 10
Rode lijst:
kwetsbaar
Zeldzaamheid KFK-klasse:
132-228 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Luc Denys
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken