Bouwen aan groenexpertise

BWK: Beukenbos met wilde hyacint (fe)

BWK-codes: fe

De eenheid fe staat voor Atlantisch neutrofiel beukenbos dat gekenmerkt wordt door de aanwezigheid van wilde hyacint. De boomlaag van deze mesofiele bossen bestaat bijna uitsluitend uit beuk en de kruidlaag wordt gekarakteriseerd door tapijten van wilde hyacint.

Uitgebreid:

Dit bostype is gebonden aan rijke leembodems met een pH-neutrale bodem en een goed verteerbare sterk gemineraliseerde humuslaag. Kenmerkend is de massale aanwezigheid van vaak monumentale beuken, vandaar ook de naam kathedraalbeukenbos. Andere boomsoorten zijn slechts marginaal aanwezig en ook in de struiklaag komen maar weinig andere soorten voor. De kruidlaag is meestal soortenarm, vaak enkel met wilde hyacint

Variatie:

De eenheid fe is enkel gebruikt indien wilde hyacint talrijk aanwezig is. Wanneer het slechts een beperkt aantal exemplaren betreft, de soort diffuus aanwezig is of vleksgewijs voorkomt, is dit meestal getypeerd als een complex van fs+fe. Die geringere abundantie heeft meestal te maken met overgangsvormen naar het zuur beukenbos (fs), het massaal opduiken van bramen, het geheel afwezig zijn van een kruidlaag, of de aanwezigheid van een dikke onverteerde strooisellaag. De eenheid fe* is slechts uitzonderlijk gebruikt en enkel indien ook meerdere zeldzame soorten zoals witte rapunzel, wilde narcis, spekwortel en heelkruid aanwezig zijn.

Verspreiding:

In Vlaanderen en het Brussels Gewest komt dit type (bijna) uitsluitend voor in de Leemstreek ten westen van Brussel. We vinden het vooral in de Vlaamse Ardennen, het West-Vlaams Heuvelland, het Pajottenland, en de streek ten zuiden van Brussel (o.a. Hallerbos). In zeer geringe mate komt dit bostype ook voor in de Zandleemstreek en tussen Brussel en Leuven. Het areaal van dit bostype is beperkt tot het Atlantisch gebied van West-Europa (Zuid-Engeland, Noord-Frankrijk en België). Vlaanderen is zeer belangrijk voor dit type omdat het een belangrijk oppervlakteaandeel van de verspreiding herbergt. Buiten deze regio’s komt dit bostype niet voor. De aanwezigheid van wilde hyacint buiten deze regio’s in Vlaanderen berust meestal op door de mens geïntroduceerde planten en komt niet altijd overeen met de standplaatsvereisten van deze soort. Om die reden zijn dergelijke bossen niet als fe gekarteerd.

Verspreidingskaart Beukenbos met wilde hyacint
Waardering:
Fe is biologisch zeer waardevol
Oppervlakte (in ha):
800 à 1.200 ha
Zeldzaamheid:
zeldzaam
Habitatrichtlijn:
Bijlage I-habitattype (zie Natura 2000 typologie)
Natuurdecreet:
vergunningsplicht vegetatiewijziging
Mestdecreet:
algemeen mestverbod op gronden andere dan cultuurgronden
Bosdecreet:
onderhevig aan het bosdecreet
In samenwerking met:
Referenties
  • Vriens L., Bosch H., De Knijf G., De Saeger S., Guelinckx R., Oosterlynck P., Van Hove M. & Paelinckx D. (2011). De Biologische Waarderingskaart. Biotopen en hun verspreiding in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Inbo.