Genetica in het natuurbeheer: een onderschat werkinstrument

DNA is een rijke bron van informatie: het bevat gegevens over de historie van het individu en van zijn voorouders. DNA is daarom bij uitstek geschikt om gebruikt te worden voor individuele herkenning, een toepassing die ook steeds meer zijn weg vindt in het natuurbeheer. In kleine populaties met een gering aantal individuen kan genetische monitoring de oplossing zijn om inzicht te krijgen in de populatiedynamiek van kwetsbare soorten om daarmee nodige maatregelen te kunnen nemen. Als voorbeelden dienen de herintroducties van Otter en Hamster, en de laatste Nederlandse Korhoen populatie. Er wordt aangegeven wat de totale genetische variatie is, de historische variatie van de Nederlandse populaties en de huidige. Een mooi voorbeeld van genetische drift en meteen ook de vraag of dit door middel van repopulaties moet worden opgelost.