La commercialisation des bois de haute qualité: experiences, freins et solutions

In Wallonië (net als in Vlaanderen) is verkoop van hout op stam praktisch het enige wat we kennen en mogelijk achten. Met ons bosbeheer zijn we nu reeds enige tijd "boom-gericht" aan het werken, immers we selecteren een beperkt aantal kwaliteitsbomen. Deze aanpak streeft naar inkomsten en tegelijk zo goed mogelijk de ecologische en sociale bosfuncties te behouden. Bij de Landesforsten Reinland-Pfaltz en de ONF Lorraine zijn ze het er al enige tijd over eens: om het (kwaliteits)hout op zijn juiste waarde te verkopen, moeten we de wijzen van verkoop aanpassen door meer concurrentie te laten spelen en de producten te sorteren volgens homogene kwaliteit en dimensie. De inspanningen (lees: investeringen) werden lange tijd geconcentreerd op slechts enkele bomen van uitmuntende kwaliteit. Zonde zou het zijn, om die bij de hoop minderwaardige "rommel" te gooien en samen te verkopen. De mogelijke opties zijn: verkoop op stam, verkoop langs de weg of verkoop op speciale rondhoutveilingen. Elk heeft z'n voor- en z'n nadelen. De grootste opbrengsten lijken te komen via een verkoop van topkwaliteit op veilingen. De enige beperkingen (momenteel) voor Wallonië zijn het ontbreken van structuur voor de organisatie van dergelijke verkoop, de middelen, de vorming (ontbreken van expertise onder personeel) en strategische keuzes. De auteurs besluiten dat een intermediaire oplossing voor Wallonië het verkopen op stam van loten van homogene kwaliteit zou kunnen zijn. Zo kan meer geleidelijk voeling met de markt en prijsvorming opgebouwd worden. Natuurlijk is er nog steeds een tussenschakel tussen boseigenaar en de insustrie en ontloop je een deel van de concurrentie door het uitsluiten van de houtverwerkers die niet op stam kopen.