Suivi scientifique de 27 régénérations naturelles de chêne sessile et de hêtre en Ardenne: retour d'expérience

Verjongen van (winter)eik in ongelijkvormig bos blijkt niet zo vanzelfsprekend te zijn. Dit laat zich blijken in een tekort aan jonge eiken op regionaal niveau (=Wallonïe). Parameters zoasl het grondvlak (m²/ha) en de relatieve hoeveelheid licht, die tot op de bosbodem doordringt, verklaren onvoldoende de kansen op succes. Ook bij optimale lichtcondities voor eik (20% t.o.v. open veld), groeien beuken bijvoorbeeld nog vlugger. Immers, de ongelijkvormige bosstructuur zorgt voor een stabiele vochtbalans die risico op uitdroging en dus groeivermindering voor beuk verminderen. Een andere situatie dus dan voor het 'klassiek' beheerde gelijkvormig bos. Dit onderzoek concludeert dus dat in ongelijkvormig bos eikenverjonging zonder ingrijpen van de beheerder, zelfs bij een goed lichtregime en bestandsdichtheid, zich onvoldoende tot niet weet te handhaven in aanwezigheid van verjonging van beuk, haagbeuk en/of esdoorn.