Veranderingen in macrofauna door schoner water in beken van Oost-Gelderland

De afgelopen decennia is de waterkwaliteit in de Nederlandse beken aanmerkelijk verbeterd. In de meeste beken domineren nu soorten met een relatief lage tolerantie tegen lage zuurstofgehaltes, terwijl eerder vooral soorten met een hoge tolerantie voor lage zuurstofgehaltes voorkwamen. Toch verschilde het per type beek welke soorten profiteerden van de verbeterde waterkwaliteit. In natuurlijke beken verschenen meer zeldzame soorten, terwijl in de gereguleerde beken zelfs algemene stromingsminnende soorten, zoals de haft Baetis vernus en de Vlokreeft (Gammarus pulex), niet meer terugkwamen. In plaats daarvan was Gammarus roeseli kenmerkend voor schone, gereguleerde beken. De geringe stroming bij basisafvoer door het brede beekprofiel is waarschijnlijk nog een belangrijk knelpunt, daarnaast lijkt ook dood hout belangrijk voor stromingsminnende soorten.