Bouwen aan groenexpertise

Kerspruim

Prunus cerasifera

Aandachtspunten bij beheer:
bruikbaar als dichte, bloeiende heg
Verdraagt snoei:
vormt zeer veel waterlot bij snoei, dus beperkt snoeien in de zomer
Interessante cultivars:
De soort wordt weinig gebruikt, meestal wel roodbladige cultivars: - Prunus cerasifera 'Nigra': bekendste cultivar, breed opgaande, open kroon, vrij groot, donkerrood blad; roze bloemen begin april
Gebruik:
vruchten
Beschikbaarheid markt:
beperkt
Onderscheidende determinatiekenmerken:
ovaal tot omgekeerd eirond blad (3 - 7 cm)
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Boomtype:
loofboom
Bladeren:
blad-/naaldverliezend
Groeisnelheid:
gemiddeld
geen literatuurgegevens beschikbaar voor deze parameter, dit is een benadering
Levensduur:
kort
Boomgrootte:
2e grootte
4 - 8 m, grote struik of kleine, kortstammige boom
Kroonvorm:
rond
meestal bochtige stam en laag vertakt
Kroonbreedte:
gemiddeld 6 meter
Kroondichtheid:
dichte kroon, donkere schaduw
Areaal:

De soort komt wild voor in Centraal-Azië (berggebieden van Pamir, Altaj en Tiensjan), Iran en meer zuidwestelijk in de Transkaukasische regio en Klein-Azië. In Europa dringt het areaal zuidoostelijk door via de Kaukasus langs de Zwarte Zee tot in de Balkan. De precieze westelijke en zuidwestelijke begrenzing van het natuurlijke areaal is vrij problematisch: mogelijk is kerspruim in Europa buiten het zuidoosten nergens oorspronkelijk wild. De cultuurvorm is vermoedelijk ontstaan in Klein- Azië en in de Balkan.

Areaalkaart
Verspreiding in Vlaanderen:

De cultuurvorm van kerspruim is in Vlaanderen een inburgerende soort. De precieze verpreiding in Vlaanderen is niet zo goed bekend omdat kerspruim, zeker buiten de bloeitijd, gemakkelijk verward wordt met andere Prunus-soorten. De meeste vindplaatsen liggen in de Leemstreek en de aanpalende Zandleemstreek. We vermoeden dat de soort er plaatselijk algemeen is. In de negentiende en het begin van de twintigste eeuw werden verschillende selecties (vooral bekend onder de verzamelnamen myrobalaan, marbelaan, marbalaan, merbelaan) lokaal veel gekweekt. Een vergelijking met de eerste karteerperiode is niet mogelijk, want de soort werd vroeger niet systematisch genoteerd. Toch lijkt het erop dat op de meeste plaatsen de inburgering van vrij recente datum is. Belangrijke bronnen van verwildering zijn dus waarschijnlijk oude fruitbomen. Kerspruim werd ook regelmatig in hagen geplant. In de fruitteelt en de tuinbouw wordt kerspruim gekweekt als onderstam. De eerste beschrijving van kerspruim als Europese fruitboom wordt door de l'Escluse (CLUSIUS 1583) gegeven. Wanneer de soort voor het eerst in Vlaanderen werd geteeld is niet duidelijk.

Bodemtype:
Klei
Leem
Zand
Zwaar
Licht
geringe bodemeisen
Bodemvocht:
Nat
Vochtig
Droog
niet gebruiken op natte bodems
Zuurtegraad:
Voedsel:
Min
matig voedselrijk
Max
matig voedselrijk
Gevoeligheid voor spatzout tegen stam:
gevoelig
geen literatuurgegevens beschikbaar voor deze parameter, dit is een benadering
Gevoeligheid voor verdichting:
gevoelig
verdraagt halfverharding
Gevoeligheid voor zout in wortelzone:
gevoelig
Gevoeligheid voor windworp:
gevoelig
Gevoeligheid voor takbreuk:
geen verhoogd risico
Gevoeligheid voor zeewind:
gevoelig
Ellenberg wisselende waterstand:
nee
Ellenberg overstroming:
Deze soort kan niet tegen overstromingen.
Periode van uitlopen van het blad:
Bladkleur in de zomer:
Groen
Bladkleur in de lente:
Groen
Rood
Bloemkleur:
roze
wit
Sierwaarde omwille van bloei:
Ja
Bloembeschrijving:
kleine witte of roze, enkele bloemen
Draagt vruchten:
ja
gele of rode pruimvormige vruchten
Vruchten zijn eetbaar voor mens:
ja
Bestuiving:
insektenbestuiving
Vruchttype:
steenvrucht
Vruchtkleur:
rood, roze
Bladvertering:
snel
Vruchten zijn eetbaar voor dier:
Ja, deze boom heeft voor dieren eetbare vruchten.
Herkomst:
Zuid-Oost-Europa
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Invasieve exoot:
Nee

Cursussen bij Inverde

Boeken