Bouwen aan groenexpertise

Bruinvis

Phocoena phocoena

De Bruinvis is Europa’s kleinste dolfijnensoort met een lengte van 1,5 tot 2,0 m en een gewicht van 45 tot 60 kg. Vrouwtjes zijn gemiddeld wat groter dan mannetjes. Bruinvissen zijn plomp gebouwd met afgeronde kop en stompe snuit. De rugvin is klein en driehoekig.
Een goede reglementering van de warrelnetvisserij (zowel professioneel in een internationaal kader en recreatief op nationaal niveau) en het beperken van vervuilende stoffen, zijn wenselijk.
De Bruinvis is Europa’s kleinste dolfijnensoort met een lengte van 1,5 tot 2,0 m en een gewicht van 45 tot 60 kg. Vrouwtjes zijn gemiddeld wat groter dan mannetjes. Bruinvissen zijn plomp gebouwd met afgeronde kop en stompe snuit. De rugvin is klein en driehoekig. Ze hebben een donkere rugzijde (variërend van bruinachtig tot zwartgrijs), grijze flanken en een witte buik. Er loopt een dunne, donkergrijze streep van de mondhoeken naar de borstvinnen. Bruinvissen zwemmen vlak onder het wateroppervlak. In tegenstelling tot andere dolfijnen komen ze bijna nooit helemaal boven water; meestal is alleen de donkere bovenzijde kort zichtbaar in een rollende beweging, waarna ze voor enkele minuten onder water verdwijnen. Ze zijn weinig speels en vermijden boten.
Areaal:
De Bruinvis komt voor in kustwateren van de gematigde en subarctische delen van het noordelijk halfrond. In de Noordzee ligt het zwaartepunt van de verspreiding langs de westkust van Groot-Brittannië en de Scandinavische kusten, maar tijdelijk komen in andere delen van de Noordzee tamelijk hoge dichtheden voor. De totale populatie in de Noordzee bedraagt naar schatting 270.000 exemplaren. Historisch kwamen er ook voor onze kust veel Bruinvissen voor en werden er hier zelfs jongen geboren. Hun aantal is tijdens de tweede helft van de 20ste eeuw echter sterk afgenomen en vanaf 1975 was de soort uiterst zeldzaam. Vanaf 1990 steeg het aantal waarnemingen lichtjes. Aanvankelijk werden vooral veel Bruinvissen gezien van december tot en met april, maar de laatste jaren worden daarnaast ook in de nazomer en vroege herfst steeds regelmatiger groepjes opgemerkt. Vanaf 2000 zijn de aantallen spectaculair toegenomen en worden ook weer wijfjes met kalfjes gemeld in onze kustwateren. Bruinvissen komen verspreid voor in het Belgisch zeegebied. Voorlopig zijn er geen echte concentratiegebieden aan te duiden, hoewel minder waarnemingen zijn gedaan rond de ondiepe Vlakte van de Raan en relatief veel Bruinvissen zijn gezien voor de kust van Oostende (Kwintebank, Middelkerkebank, Oostendebank, Ravelingen).
Ecologie:
De Bruinvis komt in de hele Noordzee voor en prefereert relatief ondiepe wateren. Daarnaast wordt de soort af en toe waargenomen in estuaria, havens en op grote rivieren. In de Noordzee leeft de soort solitair, in paren of in kleine groepen. Net als bij andere dolfijnen gebeurt het navigeren en foerageren via echolocatie. Het voedsel bestaat zowel uit pelagische vissoorten zoals Haring en Sprot, als uit diersoorten die op of nabij de bodem voorkomen zoals Grondel, Wijting, Kabeljauw, inktvis en garnalen.
Rode lijst:
Met uitsterven bedreigd
Habitatrichtlijn 2:
Ja
Habitatrichtlijn 4:
Ja
Vogelrichtlijn:
Nee
Jachtwild:
Nee
Invasieve exoot:
Nee
Soortenbesluit:
Bedreigingen:
Historisch gezien vormde de jacht op Bruinvissen een sterke bedreiging in onze kustwateren. Tegenwoordig zorgen vooral bijvangsten in warrelnetten voor een hoge mortaliteit, zoals blijkt uit het onderzoek van de talrijke gestrande dieren. Daarnaast vormen ook verontreiniging en akoestische verstoring een bedreiging.
In samenwerking met: