Bouwen aan groenexpertise

Rosse grutto

Limosa lapponica

De Rosse grutto is een steltloper die minder algemeen is dan de meer bekende Grutto. In vergelijking met de Grutto heeft hij echter kortere poten, een iets kortere, opgewipte snavel, een gebandeerde staart, een witte rugwig en egale vleugels zonder een witte vleugelstreep. In de vlucht steken de poten vrijwel niet uit voorbij de staart, in tegenstelling tot de Grutto. In de zomer heeft het mannetje volledig diep bruinrode onderdelen; het vrouwtje heeft veel lichtere, witachtige onderdelen met een oranje zweem en een gestreepte borst. De snavel is dan volledig zwart. In de winter zijn bij beide geslachten de bovendelen licht bruingrijs en gestreept en de onderdelen witachtig. De juveniele vogel is een donkerder variant van de adulte wintervogels met geelbruin gekartelde schouderveren en vleugels.
Beheer:
De soort heeft nood aan ongestoorde foerageer- en rustgebieden in de trek- en overwinteringsgebieden.
De soort heeft nood aan ongestoorde foerageer- en rustgebieden in de trek- en overwinteringsgebieden.
De Rosse grutto is een steltloper die minder algemeen is dan de meer bekende Grutto. In vergelijking met de Grutto heeft hij echter kortere poten, een iets kortere, opgewipte snavel, een gebandeerde staart, een witte rugwig en egale vleugels zonder een witte vleugelstreep. In de vlucht steken de poten vrijwel niet uit voorbij de staart, in tegenstelling tot de Grutto. In de zomer heeft het mannetje volledig diep bruinrode onderdelen; het vrouwtje heeft veel lichtere, witachtige onderdelen met een oranje zweem en een gestreepte borst. De snavel is dan volledig zwart. In de winter zijn bij beide geslachten de bovendelen licht bruingrijs en gestreept en de onderdelen witachtig. De juveniele vogel is een donkerder variant van de adulte wintervogels met geelbruin gekartelde schouderveren en vleugels.
Areaal:
Deze broedvogel van het uiterste hoge noorden van Europa trekt van eind juli tot november voornamelijk langs de kust en langs de Beneden-Zeeschelde over ons land naar de overwinteringsgebieden in West-Europa en West-Afrika. In het binnenland komt de Rosse grutto slechts in zeer klein aantal voor (uitzonderlijk in klein aantal). Een klein aantal overwintert aan de kust (hooguit enkele tientallen). In het voorjaar gebruikt deze vogel dezelfde route terug naar het noorden, soms in vrij klein aantal.
Ecologie:
Rosse grutto’s broeden in de open toendra en op hoogvenen in de taiga. Hun nest bestaat uit een kuiltje op moerassig terrein dat ze bekleden met berkenblaadjes en korstmossen. Tijdens de trek en in de winter pleisteren ze in getijdengebieden, op slikken en schorren, op opspuitterreinen en in weilanden in de buurt van de kust. Met laag water wordt in het getijdengebied gezocht naar ongewervelden zoals regenwormen, insecten en hun larven, kleine kreeftachtigen, zeepieren en mollusken. Bij hoog water rusten ze gezamenlijk op stranden, zandplaten en kwelders.
Rode lijst:
Criteria niet van toepassing
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Vogelrichtlijn:
Ja
Jachtwild:
Nee
Invasieve exoot:
Nee
Soortenbesluit:
Categorie 2 (Beschermd 2)
Status:
Niet broedend - Doortrekker/overwinteraar in kleine aantallen (
Bedreigingen:
Habitatverlies, watervervuiling en verstoring zijn de voornaamste bedreigingen voor de soort.