Bouwen aan groenexpertise

Zonnebaars

Lepomis gibbosus

De zonnebaars komt van nature voor in Noord-Amerika, en leeft in langzaam stromende tot stilstaande wateren. De soort werd in Europa geteeld en verspreid als vijver- en aquariumvis. Doordat de dieren zijn ontsnapt of uitgezet, komt de zonnebaars nu ook vrij talrijk voor in Vlaamse wateren.

Rode lijst:
Criteria niet van toepassing
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Vogelrichtlijn:
Nee
Jachtwild:
Nee
Invasieve exoot:
Ja
Soortenbesluit:
Status:

Het wettelijk statuut van deze soort wordt geregeld door de Europese verordening n° 1143/2014(opent nieuw venster) en het Vlaamse soortenbesluit van 15 mei 2009(opent nieuw venster). In alle Europese lidstaten is het sinds augustus 2019 verboden om deze soort te importeren, te houden, te kweken, te vervoeren, te verhandelen, te gebruiken, uit te wisselen, of in het wild los te laten. Daarbij gelden overgangsbepalingen voor handel en eigendom (zie verder).

De soort mag in Vlaanderen worden bestreden volgens de bepalingen van het soortenbesluit. Bestrijding mag worden uitgevoerd door (of met toestemming van) de eigenaar, de (ver)huurder, de exploitant of de grondgebruiker(s) van het terrein waar de bestrijding plaatsvindt.

Problematiek:

Zonnebaars kan in zeer hoge aantallen voorkomen en heeft een negatieve impact door predatie op de inheemse fauna, zoals insecten, larven en amfibieën. Inheemse predators zien zo ook hun prooidieren afnemen wat in afgesloten wateren tot voedselcompetitie kan leiden. Ook wordt de reproductie van inheemse vissoorten belemmerd door vraat van eieren. De soort is drager van uitheemse parasieten, welke nog niet allemaal onderzocht zijn. De impact van deze parasieten op inheemse soorten is dus voorlopig nog onduidelijk. Omwille van het hoge risico voor de Belgische biodiversiteit wordt de soort ook bij ons als problematisch geïdentificeerd.

Introductie:

Zonnebaars komt van nature voor in de binnenwateren van het oostelijke deel van Canada en de Verenigde Staten. De soort is bij ons in de natuur terechtgekomen door uitzettingen van in gevangenschap levende dieren. De soort werd in België voor het eerst in het wild waargenomen in 1884. Lange tijd werd de soort bijna uitsluitend in het oosten van Vlaanderen waargenomen, waar nog steeds de grootste populaties zitten. De laatste jaren lijkt de soort zich geleidelijk ook meer naar het westen te verspreiden. Mogelijk is de verbetering van de waterkwaliteit hiervan de oorzaak.

Handel/Eigendom:

Het wettelijk statuut van deze soort wordt geregeld door de Europese verordening n° 1143/2014(opent nieuw venster) en het Vlaamse soortenbesluit van 15 mei 2009(opent nieuw venster). In alle Europese lidstaten is het sinds 15 augustus 2019 verboden om deze soort te importeren, te houden, te kweken, te vervoeren, te verhandelen, te gebruiken, uit te wisselen, of in het wild los te laten. Daarbij gelden evenwel volgende overgangsbepalingen.

In overeenstemming met hoofdstuk 4/1 van het soortenbesluit(opent nieuw venster) mogen houders van een commerciële voorraad hun levende specimens verkopen of overdragen aan niet-commerciële gebruikers tot en met 14 augustus 2020, op voorwaarde dat de specimens in een gesloten omgeving gehouden en vervoerd worden, en alle passende maatregelen zijn genomen om voortplanting of ontsnapping onmogelijk te maken. Na voornoemde datum kunnen specimens enkel aan gespecialiseerde instellingen worden overgedragen of verkocht.

Eigenaren van gezelschapsdieren die niet worden gehouden voor commerciële doeleinden, kunnen die dieren houden tot de natuurlijke dood ervan, op voorwaarde dat de dieren in een gesloten omgeving worden gehouden, en dat de eigenaar alle passende maatregelen neemt om voortplanting of ontsnapping onmogelijk te maken. Het is uitdrukkelijk verboden de dieren in de natuur vrij te laten.