Bouwen aan groenexpertise

Vals heideblauwtje

Plebejus idas

Het Vals heideblauwtje is de dubbelganger van het Heideblauwtje. Het enige verschil is dat het mannetje van het Vals Heideblauwtje geen doorn heeft aan het scheenbeen. Het Vals heideblauwtje komt in Vlaanderen niet meer voor, maar was een vlindertje van droge kruidenrijke heiden en heischrale graslanden. De soort heeft 1 generatie in juli. 

Areaal:

Het Vals heideblauwtje kwam vroeger enkel voor in Oost-Limburg en ondanks de verschillende gemeenten waarin de soort gemeld werd (Maasmechelen, Opgrimbie, Rekem en Zutendaal), slaan alle waarnemingen vermoedelijk op de populatie(s) in de Mechelse Heide in Maasmechelen. De laatste waarneming dateert uit 1984 (Maasmechelen). Het is een weinig mobiele soort en de kansen op een spontane herkolonisatie lijken bijzonder klein aangezien de dichtstbijzijnde populaties zich momenteel vrij ver van Vlaanderen bevinden (Noord-Frankrijk, centraal Duitsland).

Ecologie:

Het Vals heideblauwtje is een soort van droge kruidenrijke heiden en heischrale graslanden. De soort heeft 1 generatie in juli. De waardplant in Vlaanderen was Struikhei.

De eitjes worden vlak boven de grond afgezet op de uiteinden van kleine en geïsoleerd staande planten, waar ze overwinteren. De rupsen voeden zich in het voorjaar met de groeipunten. Zowel de rups als de pop worden veelvuldig bezocht door mieren, met name door de wegmier (Lasius niger).

 

Rode lijst:
Uitgestorven
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Vogelrichtlijn:
Nee
Jachtwild:
Nee
Invasieve exoot:
Nee
Soortenbesluit:
Status:

In Vlaanderen, Wallonië en Nederland is het Vals heideblauwtje Regionaal uitgestorven sinds respectievelijk 1981 en 1961. In Europa is de soort Momenteel niet in gevaar.

Bedreigingen:

Volgens de voorspellingsmodellen zou het klimaat in België tegen 2050 veel minder geschikt worden voor het Vals heideblauwtje.

Biotooptype:
Droge heide
Graslanden