Hydromorfologie

Naast de fysisch-chemische kwaliteit van het oppervlaktewater zijn de hydromorfologische kenmerken sterk bepalend voor de biotoopkwaliteit. De voorbije jaren werd de hydromorfologie van heel wat waterlopen op een gestandaardiseerde wijze in kaart gebracht. Dat gebeurde voor alle ecologisch belangrijke onbevaarbare waterlopen van eerste categorie (in beheer van Vlaams Gewest), maar ook voor heel wat waterlopen van tweede (in beheer van provincies) en derde categorie (in beheer van gemeentes). De hydromorfologische kwaliteit van vele watersystemen is ondermaats. Grootschalige rechttrekkingen uit het verleden, in functie van scheepvaart of landbouw, zijn vaak de oorzaak van die slechte scores. Een matige hydromorfologische kwaliteit is eerder het gevolg van kleinere ingrepen zoals oeverversteviging en intensieve ruimingen. Een goede hydromorfologische kwaliteit wordt bereikt wanneer die kenmerken in overeenstemming zijn met de natuurlijke situatie, met andere woorden wanneer de menselijke beïnvloeding beperkt is. Watersystemen met een grotere graad van natuurlijkheid zijn dan ook één van de aandachtspunten binnen het integraal waterbeheer.