Amfibieëntunnel

Waarom? Volwassen kikkers, padden en salamanders spreiden zich na het paaiseizoen uit over het land, en zoeken daarbij biotopen op waar ze goed hun voedsel kunnen vinden. Elk jaar opnieuw, gaan ze op zoek naar de sloten, plassen en vijvers waarin ze voor hun nageslacht kunnen zorgen. Die tocht eindigt voor veel exemplaren echter abrupt op auto- en spoorwegen waar ze worden platgereden. Aangezien veel amfibiesoorten het al moeilijk hebben in Vlaanderen, is dit uiteraard iets dat zoveel mogelijk vermeden moet worden. Amfibieëntunnels zijn daarvoor een goed middel. Wat is er nog nodig? Een amfibieëntunnel werkt alleen maar als de kikkers, padden en salamanders op hun zoektocht naar waterpartijen geleid worden naar de ingang van de tunnel. Daarom zie je vaak ook een geleidingswand langsheen wegen staan, met openingen op plaatsen waar amfibieëntunnels staan. Bovendien zijn amfibieën relatief traag op het land, waardoor 1 tunnel op zich meestal niet volstaat en er meerdere tunnels in combinatie met een geleidingswand nodig zijn. Zo’n tunnel mag ook niet té klein of té nat zijn, en tevens ook niet té lang, of de kikkers, padden en salamanders geraken er niet door. Ook daarmee wordt dus rekening gehouden bij de aanleg van amfibieëntunnels. Amfibieën behoren tot de soorten die niet permanent onder de grond leven (enkel tijdens de winterslaap). Een onderdoorgang moet dan ook een ‘open’ atmosfeer creëren. Dit kan door het gebruik van voldoende grote afmetingen of het voorzien van een rooster bovenaan. Welke soorten passeren er doorheen? Zoals de naam al aangeeft, hoofdzakelijk amfibieën, maar daarnaast durven ook kleinere zoogdieren al eens doorheen een amfibieëntunnel passeren.