Bosstructuur is een belangrijk begrip. De structuur van een bos wordt bepaald door de driedimensionale opbouw van hoofdzakelijk houtige gewassen. Die ruimtelijke opbouw ontstaat door processen zoals groei, sterfte en verjonging. De bosstructuur evolueert doorheen de bestandsontwikkeling, en kan beïnvloed worden door beheermaatregelen. Er wordt een onderscheid gemaakt in de verticale structuur (hoogteverschillen, etages) en de horizontale structuur (menging, leeftijdsverschillen, open en gesloten fases). De variatie in bosstructuur is belangrijk voor het goed functioneren van het bosecosysteem. Veel diersoorten zoals vogels hebben nood aan goed gestructureerde bossen. Structuurvariatie kan beschouwd worden op kleine schaal (boomniveau, verjongingsgroep, bestand) of op grote schaal (bos, landschap). Openingen in het bos vormen een zeer belangrijk deelaspect van de bosstructuur. Deze kunnen spontaan of van kunstmatige aard zijn. Voldoende openingen, van verschillende grootte en soort (bosrand, water, windval, kapvlakte,...) verhogen de ecologische niches voor heel wat soorten. Een verzekering voor een goede biodiversiteit. Een eenvoudig middel om de structuurvariatie van een bos te beoordelen, is door in het bos te gaan staan en te kijken in 4 verschillende windrichtingen. Als elke kijkrichting een verschillend bosbeeld oplevert, heeft het bos een gevarieerde structuur of spreken we van structuurrijk bos.
