Bestrijden van Steenmarters?

Is marters bestrijden een optie?

Een marter kan een flinke ravage aanrichten aan een (rieten) dak en isolatie en bewoners weken uit hun slaap houden met gestommel, om van de geuroverlast niet te spreken. Het ligt voor de hand dat mensen die met overlast zitten al snel vragen het dier te vangen of te doden. Dat is echter om verschillende redenen geen goede oplossing. Er kan beter meteen worden gestart met andere maatregelen, omdat het proberen vangen en doden in de praktijk tot weinig resultaat leidt. Meer nog, door te wachten op deze 'oplossing' wordt het probleem intussen erger.
  • Steenmarters behoren weliswaar tot jachtwild, maar de jacht erop is al jaren niet meer geopend. Dat maakt dit dier een beschermde soort. Dat heeft nadelen, maar ook voordelen, zoals een schadevergoeding door de overheid (mits voorwaarden zoals preventieve maatregelen).
  • Een Steenmarter is erg lastig te vangen. Er zijn al veel pogingen geweest, maar zelden wordt succes geboekt. Bovendien zit je dan met een Steenmarter die snel kan terugkomen (over een afstand van tientallen kilometers) of anders sterft bij gebrek aan een eigen territorium als hij wordt verplaatst. Dieren die wel gevangen kunnen worden zijn meestal jongen, en deze veroorzaken nog geen schade.
  • Steenmarters hebben territoria die ze elke dag opnieuw vrij houden van jonge dieren die zelf op zoek zijn naar leefgebied. Het duurt gemiddeld geen week voor een leeg territorium wordt ingevuld. Bovendien is zo'n territorium gevuld met geursporen. Het duurt niet lang voor de nieuwe marter het ideale plekje gevonden heeft: de niet afgesloten zolder.
  • In bosrijke gebieden blijkt de in Vlaanderen uitgestorven gewaande Boommarter hoe langer hoe meer op te duiken. Deze bijzonder zeldzame soort is voor een leek erg moeilijk te onderscheiden van een Steenmarter. Bovendien durft hij wel tot aan de menselijke bewoning komen of zelfs op zolders komen. Het massaal bestrijden van Steenmarters zal ongetwijfeld zijn effect hebben op de Boommarter.
  • De hoogste populatiedichtheden haalt de Steenmarter in (voor)stedelijk gebied. Illegale bestrijding met gif, klemmen of wapens is hier sowieso uitgesloten vanwege het risico op huisdieren en kinderen. Want kooivallen werken niet bij volwassen dieren.

preventie

Aangezien bestrijden van Steenmarters niet werkt, zijn preventieve maatregelen de enige optie. Op de volgende pagina's van dit traject lees je er meer over.

wettelijke aspecten

De steenmarter is in het Jachtdecreet (opent nieuw venster)beschreven als jachtwild. De jacht op deze soort is echter al tientallen jaren niet meer geopend, ook niet in het actuele Jachtopeningsbesluit(opent nieuw venster). Hierdoor mag de steenmarter niet gedood of gevangen worden en hiervoor ook niet worden opgespoord of achtervolgd. De steenmarter is daarnaast ook opgenomen in het Soortenbesluit(opent nieuw venster). Dit besluit is voor jachtwildsoorten enkel van toepassing voor aspecten die niet geregeld worden in de regelgeving op het vlak van de jacht. In bijlage 1 van het Soortenbesluit behoort de steenmarter enkel tot categorie 4. Dit heeft als gevolg dat de steenmarter volgens artikel 9 van dit besluit niet tot de beschermde soorten behoort en dat de beschermingsbepalingen uit hoofdstuk 3 van het Soortenbesluit niet op de steenmarter van toepassing zijn. Het verstoren van steenmarters om ze te verjagen is dus wettelijk toegelaten. De facto wordt de steenmarter echter door het Jachtopeningsbesluit wel effectief beschermd.