1. Zintuigelijke beleving
De Britse Universiteit van Derby ontwikkelde vijf paden tot natuurverbondenheid: verschillende types activiteiten die de ervaring hiertoe kunnen oproepen of versterken.
Bekijk ook eens dit filmpje(opent nieuw venster).
2. Emotie opwekken
- Reflecteer en praat over je gevoelens voor de natuur.
- Laat je verwonderen door de verscheidenheid aan bomen, bloemen en kleuren in een bos.
- Sta stil bij de verandering van de natuur in de seizoenen.
- Laat je emoties toe. Kom jezelf tegen als deel van de natuur.
3. Esthetisch genieten
Geniet van een natuurlijk landschap, de schoonheid van een vlinder, een bloem, een boom.
4. Betekenis zoeken
-
Laat je inspireren door de natuur in literatuur, schilderkunst, architectuur.
-
Maak gebruik van de symboliek van de natuur.
-
Filosofeer over wat natuur voor jou betekent.
5. Medeleven oproepen
-
Leef mee met de natuur.
-
Welke acties kan je zelf ondernemen?
Bijvoorbeeld: print minder, vermijd plastic verpakkingen, koop ecologische producten, recycleer je afval, hergebruik je spullen, koop minder kleding, wees zuinig met water, neem vaker je fiets, zet je computer uit.
6. De kindertijd
Een zesde pad, positieve ervaringen met natuur in de kindertijd, zou hieraan toegevoegd kunnen worden.
Activiteiten in de wilde natuur zoals spelen in het bos, kamperen, jagen of vissen tijdens de kindertijd dragen bij aan het milieubewustzijn -en gedrag van volwassenen.
Ook geregeld deelnemen aan al dan niet door natuurverenigingen georganiseerde activiteiten zoals bloemen plukken of kweken, bomen of zaden planten en zorgen voor planten en (huis) dieren in de kindertijd versterken bovendien de emotionele verbondenheid met de natuur.
Deze positieve ervaringen stimuleren dan weer tot het vaker opzoeken van de natuur en een positieve attitude ontwikkelen tegenover de natuur en haar te willen beschermen.
Het is dan ook belangrijk dat de omgeving van de kinderen, ouders, grootouders en leerkrachten, hen aanmoedigt om veel buiten te spelen en de natuur in de tuin en buurt te ontdekken, zich vuil te maken, en voornamelijk ongestructureerd, vrij dus zonder ouderlijk toezicht, maar steeds veilig te spelen.