Bouwen aan groenexpertise

Oeverganzerik

Potentilla rivalis

Areaal:

Het natuurlijke areaal van oeverganzerik omvat het grootste gedeelte van Noord-Amerika, van Brits-Columbia tot Noord- Mexico. In de Verenigde Staten is de soort bekend van vrijwel het hele gebied ten westen van de Mississippi, ten oosten ervan enkel als een schaarse adventiefplant. Buiten België werd ze in Europa alleen gesignaleerd in Groot-Brittannië (KURTTO et al. 2004). In Vlaanderen is oeverganzerik alleen aangetroffen langs de oevers van de Kraenepoel in Aalter (HOSTE 2005). De enige bekende groeiplaats in Groot-Brittannië betrof, net als in Vlaanderen, drooggevallen oeverstroken van een vijver met sterk schommelend waterpeil, waar de soort gedurende enkele opeenvolgende jaren werd waargenomen.

Verspreiding in Vlaanderen:

Sinds de jaren 80 werd oeverganzerik in de Kraenepoel slechts tijdens enkele jaren en in sterk wisselende aantallen waargenomen. Een oudere vermelding van Noorse ganzerik uit 1969 (VANDEN BERGHE 1971), toen de vijver langdurig droog lag, betreft in werkelijkheid vrijwel zeker oeverganzerik. Aangenomen wordt dat de soort toen al jarenlang in het gebied aanwezig moet zijn geweest zonder ooit herkend te zijn als niet-inheemse plant. Grotere aantallen planten ontwikkelen zich in perioden van langdurige lage waterstand of drooglegging, zoals in 1994 en 2001. De soort kan in Vlaanderen beschouwd worden als een uiterst zeldzame, maar lokaal goed ingeburgerde soort, zonder dat iets wijst op enige dispersie buiten de enige bekende groeiplaats.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Indigeniteit:
neofyt
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00

De enige bekende groeiplaats in Vlaanderen van oeverganzerik is een grote, nu en dan drooggelegde voormalige visteeltvijver met Kempense florarelicten, gelegen in een bosrijke omgeving. Tijdens perioden van maandenlange drooglegging duikt de soort er in wisselend aantal op langs drooggevallen oevers of op de vijverbodem, waar zich heel snel een ruigtevegetatie ontwikkelt met soorten als pitrus, goudzuring en grote kattenstaart. Dat sluit goed aan bij milieubeschrijvingen uit het natuurlijke areaal van de soort, namelijk uiteenlopende natte tot vochtige milieus: vooral de oeverzone van rivieren of vijvers, maar bijvoorbeeld ook vochtig grasland, greppels en moerassen. Stijgt het waterpeil opnieuw, dan verdwijnt de soort spoedig, totdat jaren later de zaadvoorraad opnieuw kansen krijgt om zich te manifesteren.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
Invasieve exoot:
Nee
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Ivan Hoste
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken