Schijnegelantier

Schijnegelantier wordt niet onderscheiden in de Belgische flora. Bij een poging tot determinatie belandt men bij egelantier of bij kleine roos. Een aantal auteurs verheffen rozen met intermediaire kenmerken tussen egelantier en kleinbloemige roos tot de rang van soort. Of dat correct is of niet kunnen we momenteel niet beoordelen, maar in elk geval levert het een werkbare oplossing om het materiaal te kunnen benoemen en te onderscheiden van egelantier en kleinbloemige roos. HENKER & SCHULZE (2001) geven een recente afbakening van de drie. Merken we nog op dat HENKER (2000) dit taxon als een ondersoort van egelantier behandelt. Gezien de taxonomische problemen met het taxon is er totnogtoe weinig informatie over het milieu van schijnegelantier. Toch is uit de internationale literatuur duidelijk dat het taxon meestal voorkomt nabij populaties van egelantier en kleine roos en dus gelijkaardige standplaatsen inneemt. Ook in Vlaanderen is dat het geval. In de duinen staat hij tussen populaties van egelantier, soms ook van kleine roos, in relatief jong duinstruweel (met duindoorn en wilde liguster) tot goed ontwikkeld, ouder struweel (met eenstijlige meidoorn). De jongere fase wordt gekenmerkt door nog vrij mineraalrijk, kalkrijk duinzand; de laatste fase is vooral wat meer humeus.