Gedrag
Steenmarters zijn krachtige slanke roofdieren. Het is belangrijk te weten wat ze allemaal kunnen en wat niet om aan schadepreventie te doen. Ze klimmen vrij makkelijk, vooral als er enige houvast is: een klimplant tegen een muur, diepe voegen, en rechtopstaande balk geven een marter de mogelijkheid het dak te bereiken. Een moderne, gladde muur zonder diepe voegen is echter niet te beklimmen. Afdalen lukt al evengoed. Onderzoekers zagen een vrouwtje met jong vanuit een nestopening 4 meter naar beneden vallen op een plat dak, en zonder verpinken verder wandelen. Een omheining geeft steeds voldoende houvast om te klimmen, hoe hoog die ook is. Kippen zijn pas 100% veilig als het hok ook van boven gesloten is. Ze wringen zich door elke opening vanaf 5-6 cm breedte. Zodra de kop erdoor kan, volgt de rest. Een dak met hier en daar een opening van die grootte is dus perfect toegankelijk. Ook openingen in de spouwmuur, kruipruimtes, enz worden bezocht. Marters zijn erg nieuwsgierig en steken overal hun kop in. Ze verkennen ze nieuwe dagrustplaatsen. Ze zijn ook sterk, een losse dakpan optillen is geen probleem, zelfs deksels van vuilbakken doen ze open. Steenmarters communiceren via geur. Die wordt geproduceerd via uitwerpselen, urine maar ook anaalklieren en voetzolen. Daarbij leggen ze geurwegen aan, de zogenaamde marterpassen. Voor ons onzichtbaar, maar voor marters even duidelijk als een snelweg. Die geuren zijn niet enkel opvallend, maar ook hardnekkig. Ze blijven jaren hangen en de marterpassen worden van het ene dier op het andere overgedragen.
Martes foina Steenmarter (Vilda/Rollin Verlinde)