Bouwen aan groenexpertise

Chinese naaldaar

Setaria faberi

Areaal:

Het oorspronkelijke areaal van Chinese naaldaar ligt in Azië: China, Japan, Korea. De soort werd in de jaren 20 accidenteel vanuit China in de Verenigde Staten ingevoerd. Ze verspreidde zich razendsnel en is inmiddels, vooral in de oostelijke helft van de Verenigde Staten, uitgegroeid tot een wijdverspreid, zeer talrijk onkruid. Vrijwel zeker is ze via dat secundaire areaal in West-Europa terechtgekomen. De vroegste waarneming in Vlaanderen dateert uit 1977 (Turnhout). Net als een reeks gegevens uit de jaren 80 (vooral in de Gentse kanaalzone), werd het herbariummateriaal aanvankelijk niet herkend: al het materiaal werd gedetermineerd als groene naaldaar of trosgierst. In de jaren 90 veranderde dat en werd de soort hier en daar in adventiefmilieus herkend. Inmiddels is vastgesteld dat Chinese naaldaar plaatselijk in maïsakkers (maar ook op haventerreinen of in bermen) jaar na jaar standhoudt, geregeld met grote populaties. De soort moet vandaag worden beschouwd als lokaal goed ingeburgerd.

Verspreiding in Vlaanderen:

Vlaanderen is ze momenteel globaal zeer zeldzaam, maar de verspreiding is onvoldoende bekend. Zowel de informatie over de clusters kilometerhokken als de verspreide waarnemingen zijn afkomstig van slechts een handvol personen. Vermoedelijk zal in de toekomst het aantal kilometerhokken nog sterk toenemen, zowel door een betere prospectie als door een verdere uitbreiding van de soort (vooral in gebieden met talrijke maïsakkers).

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Vruchttype:
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Indigeniteit:
neofyt
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00

JEHLIK (1989) onderscheidt naast Setaria faberi ook nog een tweede soort, S. macrocarpa Lucznik, eveneens afkomstig uit China. Wordt die visie gevolgd, dan behoort het Belgische materiaal tot S. macrocarpa. De meeste vondsten van Chinese naaldaar zijn in Vlaanderen gesitueerd in havengebieden (ongewilde import van zaden, vermoedelijk vooral aangevoerd met soja), in maïsakkers en in de omgeving van maïskuilen. Vondsten op percelen met hakvruchten of groenten wijzen meestal op voormalige maïsteelt. Ook is de soort hier en daar te vinden in wegbermen, in de voegen tussen plaveien en in aangewaaide streepjes aarde aan de voet van stoepranden of andere elementen van de weginfrastructuur. De kans lijkt groot dat het dan doorgaans adventieven betreft, aangevoerd met landbouwvoertuigen (bv. vervoer van gehakselde maïs). In het natuurlijke areaal, in China, wordt de soort beschreven van berghellingen, wegbermen en ruigten.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
18-59 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Ivan Hoste

Cursussen bij Inverde

Boeken