Bouwen aan groenexpertise

Dalmatiëklokje

Campanula portenschlagiana

Areaal:

Het oorspronkelijke areaal van het Dalmatiëklokje is een beperkte regio in het westen van ex-Joegoslavië (de Alpen van Kroatië). Omwille van haar sierwaarde is de soort al lang in cul- tuur en sinds 1990 slaagt ze er steeds vaker in te verwilderen. Ook in Wallonië is het Dalmatiëklokje ondertussen in de steden verschenen (bv. in Luik).

Verspreiding in Vlaanderen:

Het aantal vindplaatsen is in Vlaanderen voorlopig zeer beperkt en een uitgesproken verspreidingspatroon ontbreekt. Dalmatiëklokje wordt dan ook zowel aangetroffen in grote steden als Brussel en Gent, maar ook in kleine dorpen buiten verstedelijkte gebieden. De soort wordt nog vaak in tuinen gekweekt en zal in de komende jaren ongetwijfeld op nieuwe plaatsen opduiken en verder inburgeren.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Vruchttype:
doosvrucht
Verbreidingswijze:
windstrooier
regenwater
Indigeniteit:
neofyt
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00

Dalmatiëklokje blijft in Vlaanderen strikt beperkt tot het stedelijke gebied. De soort wordt er aangetroffen op oude muren, zowel op zonnige als eerder beschaduwde standplaatsen. De ecologische kenmerken van de niche van de soort zijn nog onvoldoende bekend. Zo is het onduidelijk op welk substraat en onder welke vochtigheidsgraad ze optimaal gedijt. In haar gebied van herkomst groeit het Dalmatiëklokje op rotsen in bergstreken.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
18-59 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Filip Verloove

Cursussen bij Inverde

Boeken