Bouwen aan groenexpertise

Geelwitte helmbloem

Pseudofumaria alba

Areaal:

Zoals vermeld is geelwitte helmbloem niet inheems in Vlaanderen. De soort komt oorspronkelijk uit de bergstreken van Italië en ex-Joegoslavië en werd vroeger als sierplantje ingevoerd voor rotstuintjes. De soort zet goed zaad en verwildert soms in de nabijheid van tuinen.

Verspreiding in Vlaanderen:

Van geelwitte helmbloem ligt slechts één permanente groeiplaats voor in Vlaanderen: minstens sedert 1991 groeit de soort op een oude schoolmuur in Asper. De soort wordt bij ons veel minder vaak gekweekt dan de verwante gele helmbloem en de kans op een uitbreiding van de soort in Vlaanderen is bijgevolg eerder gering. Bovendien wordt ze op haar enige groeiplaats sterk beconcurreerd door de veel agressievere klimop en is haar voortbestaan onzeker.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Vruchttype:
doosvrucht
Indigeniteit:
neofyt
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00

In onze streken is geelwitte helmbloem een obligate muurbewoner. Dat is niet verwonderlijk gelet op haar biotoop in het gebied van herkomst (stenige, vaak kalkrijke plaatsen, hoofdzakelijk op rotsen). Bij ons wordt de soort aangetroffen op eerder beschaduwde, min of meer vochtige muren. Haar standplaatsvereisten komen perfect overeen met die van de veel algemenere gele helmbloem.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Filip Verloove
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken