Bouwen aan groenexpertise

Groene wespenorchis

Epipactis phyllanthes

Hoogte plant

Minimaal:
10cm
Maximaal
36cm
Areaal:

Het is een Atlantische soort met een zeer beperkte verspreiding, hoofdzakelijk gesitueerd in een gebied dat reikt van de Franse westkust, Engeland en Oost-Ierland tot Denemarken. Ook in de Pyreneeën zouden enkele vindplaatsen bekend zijn en onlangs werd de soort gevonden in Zuidoost-Frankrijk (dept. Drôme).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Belgie zijn slechts twee vindplaatsen bekend. Ze liggen dicht bij elkaar in de buurt van Audergem (Brussels Hoofdstedelijk Gewest). De eerste groeiplaats werd ontdekt in 1982 (CHAUMONT 1984), de tweede in 1988 (SAINTENOY-SIMON 1995). Sindsdien worden de planten bijna jaarlijks teruggevonden. Hoe groene wespenorchis hier terechtgekomen is, blijft voorlopig een raadsel. De dichtstbijzijnde natuurlijke populaties liggen enkele honderden kilometers verwijderd (aan de zuidwestkust van Frankrijk (Charente-Maritime, Landes) (AYMONIN et al. 1998) en in het zuiden van Engeland (PRESTON et al. 2oo2)). Strikt genomen behoort groene wespenorchis dus niet tot de flora van het Vlaamse Gewest. De in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest gevonden exemplaren behoren tot de variëteit degenera, een vorm met weinig ontwikkelde lip en met bloemen die praktisch niet openen. Soms bloeit de variëteit zelfs volledig cleistogaam.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Bladseizoen:
zomergroen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Indigeniteit:
inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00

Groene wespenorchis gedijt goed op kalkgrond. ln België groeit de soort in een beukenbos aan de rand van een vijver tussen klimop, op een humusrijke bodem waar kalkrijk zand aan de oppervlakte komt. Elders in Europa komt ze voor in duinen, kruipwilgstruweel, naaldbossen, bosranden en struwelen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
zeldzaam
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Bert Van de Vijver
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken