Kleinbloemige roos

Er bestaat een continue reeks overgangsvormen tussen kleinebloemigeroos en egelantier. In sommige flora’s worden die vormen als een aparte soort (Rosa columnifera, schijnegelantier) beschouwd. De afgrenzing tussen kleinebloemigeroos en schijnegelantier is echter niet zonder problemen; zie bv. HENKER & SCHULZE 2001. Van de in Vlaanderen aangetroffen exemplaren van kleinebloemigeroos zijn die dieper in het binnenland het duidelijkst als kleinebloemigeroos te identificeren. De meeste exemplaren in de Duinen zijn echter niet eenduiding te onderscheiden van schijnegelantier. Alleen in de duinen van Oostduinkerke en Wenduine werden ondubbelzinnig kleinebloemigeroos aangetroffen. kleinebloemigeroos wordt op twee standplaatstypes aangetroffen. In de Leemstreek staat de soort op de drie bekende locaties in oude, niet meer onderhouden en tot houtkanten uitgegroeide hagen. Een van die drie locaties is een holle weg. Het tweede standplaatstype betreft de duinen, waar kleinebloemigeroos zowel aan de kalkrijke westkust als aan de iets minder kalkrijke midden- en oostkust aangetroffen is. In beide standplaatstypes gaat het om soortenrijke, goed ontwikkelde struwelen met tal van andere kalkminnende struiken. In het binnenland is kleinebloemigeroos gevonden in de halfschaduw, in de Duinen op niet beschaduwde standplaatsen.