Bouwen aan groenexpertise

Kleine maanvaren

Botrychium simplex

Areaal:

Kleine maanvaren heeft een zeer versnipperd areaal. De soort komt voor van Centraal-Europa (incl. de Alpen) tot Centraal- Scandinavië en in het noordoosten en noordwesten van Noord-Amerika. Daarbuiten is er een handvol locaties in IJsland, Groenland en Japan. In Europa is de soort overal uiterst zeldzaam en het areaal bestaat grotendeels uit ver uit elkaar gelegen locaties. Buiten het hierboven beschreven Europese kernareaal is kleine maanvaren ook bekend van een aantal erg geïsoleerde locaties (o.a. Midden-Frankrijk, de Pyreneeën), waar de soort soms inmiddels alweer verdwenen is. Ze is sterk bedreigd in heel Europa en is op Europese schaal beschermd via de Conventie van Bern en de Europese Habitatrichtlijn.

Verspreiding in Vlaanderen:

In België is kleine maanvaren slechts eenmaal gevonden, namelijk in een duingrasland te Knokke in 1908. Op het originele herbariumetiket van Troch werd de soort als gelobde maanvaren gedetermineerd en het herbariumexemplaar werd pas in 1948 door LAWALRÉE als kleine maanvaren herkend. Er staat vermeld dat er een 50-tal exemplaren aanwezig waren. Over de betrouwbaarheid van die vondst bestaat enige discussie, maar er zijn voldoende argumenten om de vondst als geloofwaardig te aanvaarden (DE LANGHE 1989, LETEN 1992).

Vruchttype:
sporen
Verbreidingswijze:
wind
Indigeniteit:
inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
tussen half-schaduwplanten en half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
sterke zuurindicator
Ellenberg voedselrijkdom:
zeer stikstofarme bodem / stikstofarme bodem

In Vlaanderen is kleine maanvaren gevonden in een duingrasland. Verder is er geen precieze informatie voorhanden over die standplaats te Knokke. Elders in Europa komt kleine maan- varen voor in (zwak) zure, schrale graslanden en open struikgewas op jonge, vochtige en zandige bodems (DOSTAL & REICHSTEIN 1984). In Centraal-Europa groeit de plant vooral in graslanden aan de oevers van rivieren en meren. In Scandinavië liggen de meeste vindplaatsen nabij de zee.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
uitgestorven
Zeldzaamheid KFK-klasse:
0 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Wouter Van Landuyt

Cursussen bij Inverde

Boeken