Bouwen aan groenexpertise

Kruipklokje

Campanula poscharskyana

Areaal:

Oorspronkelijk komt kruipklokje slechts voor in een beperkte regio in de Alpen (Dalmatië). De soort is echter al lang in cultuur als (rots)sierplantje, ook in Vlaanderen. De eerste waarneming van verwilderde exemplaren dateert van 2001. Voor zover bekend is kruipklokje in Wallonië nog niet opgemerkt.

Verspreiding in Vlaanderen:

Anders dan in Nederland, is kruipklokje in Vlaanderen vandaag nog altijd een uiterst zeldzame plant. Er is slechts één lang standhoudende populatie bekend, namelijk aan het Minne- water in Brugge, waar het plaatselijk talrijk voorkomt. Merkwaardig genoeg is het in Nederland net kruipklokje dat sinds kort steeds vaker gesignaleerd wordt; bij ons is dat Dalmatië- klokje. Nog andere ‘muurklokjes’ zijn in cultuur en zouden kunnen verwilderen. Er dient speciaal uitgekeken te worden naar Campanula carpatica, een soort die mogelijk bij ons over het hoofd wordt gezien.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Vruchttype:
doosvrucht
Indigeniteit:
neofyt
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00

Kruipklokje is, net als het nauw verwante Dalmatiëklokje, een bewoner van oude, verweerde muren in het stedelijke gebied. Hoewel nog onvoldoende geweten is over de habitateisen van dit klokje, lijkt het in Vlaanderen iets vochtiger, eerder beschaduwde standplaatsen te verkiezen. In haar gebied van herkomst groeit kruipklokje op rotsen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Filip Verloove

Cursussen bij Inverde

Boeken