Zannichellia

Op Vlaamse schaal is zannichellia vrij algemeen, maar er is wel een opsplitsing in ondersoorten mogelijk. Zittende zannichellia is zeldzaam en gesteelde zanichellia is vrij zeldzaam tot vrij algemeen (extrapolatie, rekening houdend met niet tot op ondersoort gedifferentieerde waarnemingen). Zittende zannichellia komt her en der voor in de kustpolders, de Antwerpse polders en de riviervalleien in het binnenland. Gesteelde zannichellia is geconcentreerd in de poldergebieden en komt slechts zeer occasioneel in het binnenland voor. Ten opzichte van de eerste karteerperiode is de toename van het aantal uurhokken spectaculair (vergelijking op soortsniveau, want tijdens de periode 1939-1971 werd geen onderscheid gemaakt tussen de beide ondersoorten). Voor het binnenland is dat deels een realiteit en een gevolg van de eutrofiëring van het oppervlaktewater. In de Polders echter is de toename grotendeels toe te schrijven aan gericht onderzoek naar water- en moerasplanten. Niet zichtbaar op de verspreidingskaarten is een nieuwe trend van sterke achteruitgang die zich sedert een tiental jaren manifesteert in de Polders. Zannichellia is daar, net als de meeste andere echte waterplanten, spectaculair achteruitgegaan (SCHNEIDERS et al. 2003). Vermoedelijk heeft dat te maken heeft met de toegenomen aanwezigheid van herbicidenresiduen in het water.