Tweestijlige meidoorn heeft van nature een eerder beperkte, strikt Europese verspreiding. Het zwaartepunt ervan ligt in West- en Midden-Europa. In het noorden bereikt de soort Zuid- Scandinavië en de Baltische staten, in het oosten Polen, Roemenië en de Balkan. Naar het zuiden toe vindt men de soort tot Noord-Spanje en het grootste deel van Italië. In Wallonië is de soort algemener dan in Vlaanderen, vooral in het Maasdistrict en Lotharingen.
In Vlaanderen is tweestijlige meidoorn vrij algemeen. De soort komt vooral voor in de Leem- en de Zandleemstreek. De plant lijkt ten opzichte van de vorige karteerperiode sterk vooruit te zijn gegaan. Waarschijnlijk moet dat sterk worden gerelativeerd. Enerzijds is er met zekerheid een inventarisatie-effect (hogere inventarisatiegraad), anderzijds is tijdens de tweede periode meer aandacht besteed aan bomen en struiken (o.a. speciale kartering van autochtone bomen en struiken). Vreemd is dan echter wel dat op een reeks vroegere vindplaatsen (delen van West-Vlaanderen en Vlaams-Brabant) de soort niet meer is waargenomen. Binnen de bosgebieden is er sprake van een afname van het aantal exemplaren of de groeiplaatsen. De bossen worden donkerder (achteruitgang hakhout- en middelhoutbeheer) en de soort komt minder tot vruchtzetting. In lijnvormige landschapselementen kan de soort iets overschat zijn (verwarring met hybride met eenstijlige meidoorn).
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.