Bosgroep

De voornaamste reden voor de oprichting van de bosgroepen is het grote aantal boseigenaars. De 146 000 ha bos in Vlaanderen is erg versnipperd en is bijgevolg in handen van veel eigenaars. Naar schatting 70% van de oppervlakte is privé-eigendom, waarbij de meeste boseigendommen kleiner zijn dan 1 ha. Voor de eigenaars is het economisch beheer van deze kleine bospercelen financieel onrendabel. Als eigenaars samenwerken kan dit toch financieel haalbaar worden. Ook de opmaak van beheerplannen voor diverse kleine oppervlakten is ecologisch minder effectief dan een plan voor een groter gebied. Het is onmogelijk kleine stukjes bos goed te beheren zonder overleg met de omliggende eigenaars. Deze noodzakelijke communicatie tussen de eigenaars onderling wordt mede onderhouden en opgebouwd door de bosgroepen. Tenslotte verkleinen de bosgroepen de afstand tussen de boseigenaar en het bosbeleid van de Vlaamse overheid, want via die weg wordt inforamtie over bosbeheer verspreid. Het is namelijk niet steeds eenvoudig voor de individuele boseigenaar om de weg te vinden in de nieuwe regelgevingen die de laatste jaren in toepassing gebracht zijn. In de praktijk organiseren de bosgroepen bijvoorbeeld gezamenlijke beheerswerken en houtverkoop. Door de houtverkoop gezamelijk te organiseren kunnen gunstigere houtprijzen tegen een lagere kostprijs voor de eigenaar worden verkregen. Afspraken over het gemeenschappelijk inzetten van arbeiders en materiaal, maken het uitvoeren van beheerswerken betaalbaar. Vaak hebben de bosgroepen voor de uitvoering van deze beheerswerken een eigen arbeiderspoeg ter beschikking. De bosgroepen kunnen verder de administratie voor de eigenaars aanzienlijk verminderen, door bijvoorbeeld hulp te bieden bij het invullen en indienen van subsidieaanvragen. De eigenaar kan bij hen ook terecht voor allerlei bosbouwkundige informatie, in de vorm van individueel advies, opleidingen en excursies. Bosgroepen houden hun leden op de hoogte via een tijdschrift. Hierin worden de boseigenaars (en anderen) geïnformeerd over de werking en activiteiten van de bosgroep. Verder besteden bosgroepen veel aandacht aan vorming van hun leden. Een goede kennis van het bosecosysteem, bosbeheer en de juridische randvoorwaarden wapenen de bosbeheerder voor een duurzaam bosbeheer. In Vlaanderen zijn 19 bosgroepen actief. Dit wil zeggen dat sinds 2007 in elke Vlaamse gemeente een bosgroep functioneert en dat elke Vlaamse bosbeheerder gebruik kan maken van de diensten van de bosgroep. Elke bosgroep beschikt minstens over een bosgroepcoördinator, veelal een bio-ingenieur bosbouw, en administratieve ondersteuning.