Bouwen aan groenexpertise

Iepenpage

Satyrium w-album

De iepenpage is een klein vlindertje dat gemakkelijk over het hoofd gezien wordt door zijn verborgen levenswijze. De soort heeft sterk geleden onder de iepenziekte, maar lijkt het nu terug beter te doen. Herkenbaar aan de witte lijn op de onderkant van de achtervleugel die duidelijk een W vormt. Vandaar ook de wetenschappelijke naam: Satyrium w-album.

Beheer:

Verschillende soorten iep worden als waardplant gebruikt door de Iepenpage. Het behouden of aanplanten van iepen in bosranden, hagen en lanen is een gunstige maatregel voor deze soort. Uit de kanskaart blijkt dat er in Zuid-Limburg mogelijkheden liggen voor de Iepenpage. Misschien liggen deze gebieden momenteel echter buiten het bereik van de soort.

heeft als waardplant

Gladde iep

heeft als waardplant

Ruwe iep

Areaal:

De Iepenpage was in de jaren negentig zeer zeldzaam, maar is nu zeldzaam (31 atlashokken – 78 kilometerhokken). De sterkste achteruitgang van de Iepenpage in Vlaanderen vond plaats in jaren zeventig toen de iepenziekte lelijk huishield. Tussen 1985 en 1995 waren er zelfs helemaal geen waarnemingen van de soort in Vlaanderen. Sindsdien lijkt de soort zich opnieuw gestaag uit te breiden. Dit is vermoedelijk te danken aan de betere inventarisatiemethode.Een herstel van de populatie na de iepenziekte valt echter ook niet uit te sluiten. De Iepenpage is een typische soort van de Zuidwestelijke en de Zuidoostelijke heuvelzone.

Ecologie:

De Iepenpage komt voor op iepen in bosranden of parken, maar ook in gemengde hagen met iepen.

De soort heeft 1 generatie van midden juni tot midden augustus met een piek tussen 29 juni en 22 juli.

De wijfjes zetten eitjes afzonderlijk af vlakbij eindknoppen of op de overgang van oud en nieuw hout van Ruwe iep of Gladde iep. De overwintering gebeurt als ei. De jonge rupsjes komen het volgende voorjaar uit en voeden zich met ontluikende bloemknoppen, maar naarmate ze ouder worden, verhuizen de rupsen naar bladknoppen en eten ze de bladeren en zaden. Bij elke vervelling verandert de rups van kleur om zo de verkleuring van de iepenbladeren te volgen. De verpopping gebeurt op de bladeren zelf of aan iepentwijgjes. Het is niet zeker of de rupsen en poppen door mieren bezocht worden, maar ze zijn er zeker niet afhankelijk van voor hun overleving. Aanvankelijk werd in de literatuur beschreven dat de Iepenpage enkel voorkwam op grote vruchtdragende iepen, maar tijdens intensief recent onderzoek werd de soort ook frequent vastgesteld op vrij jonge iepen. De volwassen vlinders voeden zich voornamelijk met honingdauw en worden minder vaak gezien op bloemen. De vlinders zijn honkvast.

Rode lijst:
Bedreigd
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Vogelrichtlijn:
Nee
Jachtwild:
Nee
Invasieve exoot:
Nee
Soortenbesluit:
Status:

Kwetsbaar. Op de Rode Lijst van 1999 was de Iepenpage Onvoldoende gekend. In Wallonië is de soort Momenteel niet in gevaar, in Nederland is ze Ernstig bedreigd, in Groot-Brittannië is ze Bedreigd, maar in Europa is ze Momenteel niet in gevaar.

Behoudsprioriteit: Vrij hoog vanwege de Rode-Lijststatus in Vlaanderen. De Iepenpage is een prioritaire soort voor Vlaams-Brabant.

Bedreigingen:

Volgens de voorspellingsmodellen zou het klimaat in België ook in 2050 geschikt zijn voor de Iepenpage.

Biotooptype:
Bosranden
Bossen
Loofbossen