Bouwen aan groenexpertise

BWK: Eendenkooi (ka)

BWK-codes: ka

Een eendenkooi is van oorsprong een plaats waar eenden werden gevangen voor consumptie. Ze bestaat uit een waterplas (de kooivijver) waarin enkele smalle sloten uitkomen en is meestal omgeven door bos (het kooibos). Kenmerkend is de H-vorm. Eén (of alle) sloten fungeerden als vangpijp. De vangpijp is boogvormig en wordt geleidelijk smaller en ondieper. Op het einde wordt ze overkoepeld of afgeschermd aan de kanten en eindigt ze in een fuik.

Uitgebreid:

Volgens een oude jaagmethode werden wilde eendensoorten eerst naar de buurt van de vangpijp gelokt door lok- en staleenden. Vervolgens werden ze door een daartoe afgerichte hond tot aan het einde van de vangpijp gedreven, waar de kooier ze makkelijk kon vangen. Eendenkooien hebben een grote cultuurhistorische waarde. De karteringseenheid ka is gebruikt voor vijvers waar vroeger een eendekooi aanwezig was en waar dit aan de vorm van de vijver nog herkenbaar is. De karteringseenheid geeft geen informatie over de voedselrijkdom van de kooivijver of over de eventueel aanwezige waterplantenvegetatie. Biologisch gezien, betreft het steeds eutrofe plassen (ae).

Variatie:

Hoewel de kooivijvers goed of minder goed ontwikkeld kunnen zijn, is dit meestal niet weergegeven. Tweemaal is de kartering ae° toegevoegd om aan te duiden dat het een zwak ontwikkelde eutrofe plas betreft.

Verspreiding:

Eendenkooien zijn enkel in de kustpolders en de Scheldevallei te vinden, o.m. in Meetkerke, Woumen, Berlare, Bornem en Lokeren. Een recent en meer volledige overzicht van Vlaamse eendenkooien geeft een gelijkaardig beeld.

Verspreidingskaart Eendenkooi
Waardering:
Ka is biologisch zeer waardevol
Oppervlakte (in ha):
13 à 15 ha
Zeldzaamheid:
uiterst zeldzaam
Habitatrichtlijn:
geen Bijlage I-habitattype (zie Natura 2000 typologie)
Natuurdecreet:
zorgplicht. Bij toevoeging van ae geldt het verbod op vegetatiewijziging.
Mestdecreet:
niet onderhevig aan het mestdecreet
Bosdecreet:
niet onderhevig aan het bosdecreet
In samenwerking met:
Referenties
  • Vriens L., Bosch H., De Knijf G., De Saeger S., Guelinckx R., Oosterlynck P., Van Hove M. & Paelinckx D. (2011). De Biologische Waarderingskaart. Biotopen en hun verspreiding in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Inbo.