Bouwen aan groenexpertise

Papegaaienkruid

Amaranthus retroflexus

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
100cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
oktober

Vocht

Min:
droog
Max:
droog

Bloemkleur

groen

Bestuiving

insektenbestuiving
windbestuiving
Areaal:

Net als groene amarant is papegaaienkruid van oorsprong een Noord-Amerikaanse soort die in onze contreien vooral met graan wordt aangevoerd. In Wallonië komt papegaaienkruid steeds vaker voor, maar wellicht is de soort er eerder een efemere adventief. Ze is er ook veel minder verspreid dan in Vlaanderen.

Verspreiding in Vlaanderen:

Papegaaienkruid is in Vlaanderen een vrij algemene soort. Meer dan groene en Franse amarant heeft papegaaienkruid bij ons de aanvoerpunten verlaten en de weg naar de steden gevonden.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar tot Vroege zomer
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
100cm
Levensvorm:
therofyt
Geslachtsverdeling:
eenslachtig, eenhuizig
Vruchttype:
eenzadig, openspringend
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
dieren (uitwendig)
Indigeniteit:
neofyt
Herkomst:
Noord-Amerika
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge tot matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Papegaaienkruid is in Vlaanderen een pionier van droge tot iets vochtige, eerder voedselrijke, zonnige standplaatsen. Vaak groeit de soort in sterk antropogene milieus, zoals spoorweg- en wegbermen, braakliggende terreinen en de voet van muren in steden. Iets minder vaak dan Franse amarant wordt ze ook in akkers aangetroffen. Eens het milieu zich stabiliseert, verdwijnt papegaaienkruid snel om vervolgens op geschikte plekken in de buurt opnieuw op te duiken.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
354-729 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Filip Verloove
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw

Cursussen bij Inverde

Boeken