Het areaal van wondklaver strekt zich uit van het Atlasgebergte in Noord-Afrika tot het noorden van Scandinavië. In het oos- ten strekt het areaal zich uit tot Europees Rusland en de Kaukasus. De plant is ingeburgerd in het westen van de Verenigde Staten en in Nieuw-Zeeland. In België heeft wondklaver een drieledige verspreiding, die typisch is voor vele kalkminnende planten. De soort komt voor in de kustduinen, in het Maasdistrict en Lotharingen. Daarbuiten groeit ze vooral op sterk door de mens beïnvloede standplaatsen, op artificiële substraten.
Wondklaver is in Vlaanderen een zeldzame en bedreigde soort. Alleen in de kustduinen is ze minder zeldzaam. Het aantal vindplaatsen is sterk afgenomen tijdens de twintigste eeuw. Veel groeiplaatsen in het binnenland zijn verdwenen, maar ook aan de kust is het aantal standplaatsen sterk afgenomen als een gevolg van verstruweling en bebouwing van de duinen.
Wondklaver groeit in voedselarme, droge tot vochtige graslanden op basische bodems. Het is een soort van lichtrijke, zonnige standplaatsen. In de kustduinen groeit ze in schrale duin- graslanden en gefixeerde helmduinen. Ze staat zowel in relatief ongestoorde graslanden als in duinwegbermen. Ten oosten van Oostende houdt ze stand op twee golfterreinen, waar ze in de minder frequent gemaaide terreingedeelten groeit (de zogenaamde 'roughs'). In het binnenland groeit wondklaver vooral op spoorwegemplacementen en mijnsteenbergen. Langs de Grensmaas groeit wondklaver op kalkrijke, droge dijk- graslanden. In Wallonië wordt wondklaver frequent aangetroffen op zuidgerichte kalkhellingen. Ook op de enige kalkhelling in Vlaanderen (Tiendeberg, Kanne) is wondklaver present.
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.