Bouwen aan groenexpertise

Pijpbloem

Aristolochia clematitis

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Droge kalkgraslanden en struweel op kalkbodem (6210)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Droge kalkgraslanden en struweel op kalkbodem (6210)

Hoogte plant

Minimaal:
20cm
Maximaal
90cm

Licht

Min:
half schaduw
Max:
lichte schaduw

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juni

Vocht

Min:
droog
Max:
droog

Bloemkleur

geel

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
Areaal:

Het oorspronkelijk areaal van pijpbloem ligt in Oost- en Zuid- Europa. De plant is al heel lang in gebruik voor geneeskrachti- ge doeleinden en is daardoor ook in Midden- en West-Europa verspreid geraakt.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen en Wallonië is pijpbloem zeer zeldzaam. Bovendien vertoont de plant een negatieve trend. Die achteruitgang situeerde zich vooral in de eerste helft van de twintigste eeuw. Sindsdien is het aantal vindplaatsen vrij constant gebleven.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geneeskrachtige planten
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
geofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
windstrooier
Indigeniteit:
archeofyt
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
tussen half-schaduwplanten en half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge tot matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
uitgesproken stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Pijpbloem werd als geneeskrachtige plant reeds in de Middeleeuwen in Vlaanderen aangeplant in kloostertuinen. Blijkbaar kan de soort zich daar zeer lang handhaven, want een aantal vindplaatsen betreft nog steeds oude kloostertuinen of ruïnes van kloosters die al eeuwen niet meer bewoond zijn. De overige standplaatsen in Vlaanderen zijn in vele gevallen kanaal- of rivierbermen; een enkele keer betreft het een wegberm. De soort verkiest stikstofrijke, relatief droge tot vochthoudende groeiplaatsen. Ze wordt bij veel ecologische indelingen bij de zoomplanten geplaatst, maar dat is niet in overeenstemming met de meeste groeiplaatsen in Vlaanderen. Hier betreft het in het algemeen grazige vegetaties.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
zeldzaam
Zeldzaamheid KFK-klasse:
18-59 kwartierhokken
Invasieve exoot:
Nee
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Wouter Van Landuyt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw

Cursussen bij Inverde

Boeken