Bouwen aan groenexpertise

Ruwe dravik

Bromus ramosus

Hoogte plant

Minimaal:
80cm
Maximaal
150cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
lichte schaduw

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
augustus

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt
Areaal:

Ruwe dravik komt vooral voor in West- en Midden-Europa. Naar het oosten en zuiden toe wordt de soort een stuk zeldzamer. Ze komt ook voor in Noord-Afrika en in gematigde delen van Azië. In Zuid-België is dit gras vrij algemeen in het Maasdistrict en in Lotharingen; elders is de soort zeer zeldzaam.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen komt ruwe dravik verspreid voor in de Leem- streek van Oost-Vlaanderen, Vlaams-Brabant en Limburg, en ook in de Limburgse Voerstreek. Het betreft bijna steeds kleine populaties. Het aantal groeiplaatsen lijkt op het eerste gezicht vrij stabiel te zijn, maar vrijwel overal is de plant echter bedreigd. De voornaamste bedreigingen zijn het verval van middelhout- en hakhoutbeheer, verbraming van het bos en het scherper worden van de grenzen tussen bos en omgevend landbouwland.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
vergankelijk (zaden overleven zelden langer dan één jaar).
Kiemperiode:
vanaf Herfst tot Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
dieren (uitwendig)
Verbreidingsstrategie:
seizonale verjonging met behulp van zaden
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
CSR
Grime-competitiewaarde:
3.33
Grime-stresswaarde:
3.33
Grime-ruderaliteitswaarde:
3.33
Ellenberg licht:
tussen half-schaduwplanten en half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodem / stikstofrijke bodem

Men onderscheidt twee ondersoorten van ruwe dravik: subsp. ramosus (ruwe dravik s.s.) en subsp. benekenii (bosdravik); de aanwezigheid in Vlaanderen van dit laatste taxon dient bevestigd. Ze verschillen van elkaar in de beharing van de bladschede en in de vorm van de pluim en van het kroonkafje. Subsp. benekenii bloeit vroeger dan subsp. ramosus. Tussen de beide ondersoorten bestaan overgangsvormen. Dat neemt niet weg dat een groot aantal auteurs ze toch als afzonderlijke soorten beschouwt. Ruwe dravik groeit gewoonlijk in loofbos of langs bosranden in matig schaduwrijke tot eerder lichtrijke omstandigheden. De plant heeft met andere woorden een duidelijke voorkeur voor bos met een open structuur. Gewoonlijk betreft het hellingbossen op eerder vochtige, humeuze, neutrale tot kalkrijke, vrij voedselrijke lemige bodems. Ruwe dravik vormt bij ons vrijwel nooit omvangrijke populaties. Veelal vindt men enkele solitair groeiende planten, verspreid over het bos. Op kapvlakten en onder traditioneel middelhoutbeheer (ijle bovenstaanders laag) met bijbehorende houwverzorging (verwijderen van bramen) kwam de soort vroeger nog het meest voor. Ze is vrijwel uitsluitend gebonden aan oud bos.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
zeldzaam
Zeldzaamheid KFK-klasse:
18-59 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt

Cursussen bij Inverde

Boeken