Aardpeer en stijve zonnebloem

De meest efficiënte wijze om soorten uit deze soortengroep te bestrijden is het verwijderen van zowel de bovengrondse als de ondergrondse delen van de planten. Voor volwassen planten is het meestal noodzakelijk deze uit te graven. Aardpeer heeft zeer grote knollen zodat deze gemakkelijk kunnen worden teruggevonden. Het verwijderen van de ondergrondse delen is van belang aangezien de planten overwinterende wortelstokken hebben en zich via uitlopers verder verspreiden. Een andere mogelijkheid bestaat erin de ondergrondse plantendelen uit te putten door de bovengrondse delen frequent te maaien tijdens het groeiseizoen (zomer). Dit dient gedurende meerdere jaren volgehouden te worden om de plant volledig uit te putten. De dikke knollen van Aardpeer zijn immers in staat om meerdere jaren te overleven. Er werd soms gekozen voor chemische bestrijding door bladbehandeling. Let op: bestrijding met glyfosaat van deze soort is sinds januari 2015 in principe niet meer toegelaten op alle terreinen die horen bij een openbare dienst en in de meeste bossen en natuurreservaten. In heel bijzondere gevallen kan een gemotiveerde aanvraag tot afwijking worden ingediend bij de VMM die dan geval per geval wordt beoordeeld. Aangezien het hier gaat over bladbehandeling en Aardpeer vaak langs oevers voorkomt is een goedkeuring van dergelijke aanvraag zo goed als uitgesloten. Bij alle bestrijdingsmethodes is een opvolging en eventuele herhaling van de behandeling aangewezen. Er dient aandacht besteed te worden bij de behandeling van het afgevoerde materiaal aangezien worteldeeltjes in staat zijn terug uit te groeien tot nieuwe planten.