Bouwen aan groenexpertise

Bergbeemdgras

Poa chaixii

Hoogte plant

Minimaal:
40cm
Maximaal
100cm

Licht

Min:
half schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juli

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

De berggebieden van Midden-Europa vormen het kerngebied van het areaal van bergbeemdgras, dat zich overigens uitstrekt van Noord-Spanje tot Roemenië, met uitlopers in Klein-Azië. In Wallonië en Duitsland (Nordrhein-Westfalen, Mittelgebirge) bereikt de soort haar natuurlijke noordgrens. Elders is bergbeemdgras lokaal ingeburgerd, onder meer in landgoederen in Nederland, Groot-Brittannië en Noord-Duitsland. Ook in Noord-Amerika is de soort lokaal ingeburgerd.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is bergbeemdgras uiterst zeldzaam. De meeste vindplaatsen liggen in Limburg, waar adventiefvondsten genoteerd werden langs een spoorweg, aan een sluis, op een kerkhof, aan een waterput enz. De vindplaats in de Voerstreek is de enige die min of meer aansluit bij het natuurlijke areaal in Wallonië. Er zijn ook enkele vindplaatsen in parken in Vlaams- Brabant en Brussel: vermoedelijk is de soort hier ooit als sierplant uitgezaaid of ongewild met graszaad aangevoerd. Tijdens de tweede karteringsperiode is het aantal vindplaatsen opvallend toegenomen. Daaruit besluiten dat de soort in opmars is, is voorbarig. Ze werd op de twee vroegere vindplaatsen in Limburg en Vlaams-Brabant niet teruggevonden en misschien is de nieuwe vindplaatsen eveneens een kort leven beschoren. In verschillende Europese landen is bergbeemdgras waargenomen in parken die in de achttiende en negentiende eeuw als landschapspark werden aangelegd of heringericht (bv. Groot- Brittannië, Zweden, Duitsland, Rusland). Men veronderstelt dat de soort is ‘binnengesmokkeld’ via verontreinigde graszaadmengsels (‘Grassamenankömmlinge’; zie ZERBE et al. 2004).

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Direct
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
50cm
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
dieren (uitwendig)
wind
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
tussen half-schaduwplanten en half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
zuurindincator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodem / matig stikstofrijke bodem
Maaigevoeligheid:
matig maaitolarant
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak zuur

Bergbeemdgras is in België van nature een grassoort van hoofdzakelijk lichte loofbossen (meestal hellingbossen) en kapvlakten op kalkarme, eerder zure, vochthoudende, lemige bodems. In Wallonië, waar deze grassoort veel voorkomt, groeit ze vooral in bossen die men vegetatiekundig rekent tot het veldbies-beukenbos, een bostype dat in Vlaanderen nauwelijks voorkomt. Daarbuiten kan de soort adventief optreden en zelfs inburgeren. Het lijkt erop dat de soort soms omwille van de sierwaarde in parken werd uitgezaaid of als 'verontreiniging' van gazonzaad is binnengesmokkeld. LAMBINON et al. 1998 vermeldt dat bergbeemdgras als voederplant voor het jachtwild wordt uitgezaaid.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
zeldzaam
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
Invasieve exoot:
Nee
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt

Cursussen bij Inverde

Boeken