Bouwen aan groenexpertise

Christoffelkruid

Actaea spicata

Hoogte plant

Minimaal:
30cm
Maximaal
60cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
lichte schaduw

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juni

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt

Bestuiving

kevers
vliegen, zweefvliegen e.a.
Areaal:

Christoffelkruid is een Eurosiberische soort, maar ontbreekt in de West-Europese laagvlakten. In Zuid-Europa is de plant alleen te vinden in de gebergten. In België komt Christoffelkruid hoofdzakelijk voor in Wallonië, vooral in de valleien van het Maasdistrict en in Lotharingen. Het is dan ook logisch dat christoffelkruid in Vlaanderen bijna een Voerense exclusiviteit is.

Verspreiding in Vlaanderen:

Christoffelkruid heeft slechts één vindplaats buiten de Voerstreek en is in Vlaanderen uiterst zeldzaam. Op die vindplaats is de soort ondertussen alweer verdwenen. Zowel in Vlaanderen als in Wallonië zijn er sinds 1971 veel meer vindplaatsen, vermoedelijk als een gevolg van de betere inventarisatiegraad.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaad:
vanaf juli tot september
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
50cm
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
bes
Vruchtkleur:
zwart
Verbreidingswijze:
dieren (inwendig)
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
schaduwplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen matige zuurindicator en zwakke zuurindicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum basisch tot maximum basisch

Christoffelkruid is een plant van schaduwrijke plaatsen. Ze groeit vooral in niet te donkere bossen en langs boskanten. De plant houdt eerder van een kalkrijke bodem en komt dan ook vooral voor in hellingbossen waar door beperkte erosie kalkrijk materiaal aan de oppervlakte verschijnt.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Luc Allemeersch

Cursussen bij Inverde

Boeken