Bouwen aan groenexpertise
Driehoornig walstro plant Driehoornig walstro

Driehoornig walstro

Galium tricornutum

Driehoornig walstro is een lage, eenjarige plant die in de voorzomer en zomer bloeit en sterk lijkt op Kleefkruid. Het belangrijkste verschil is dat de bloeiwijzen niet buiten de bladkransen uitsteken en de vruchtstelen omlaag buigen. De vruchten hebben wratjes in plaats van borstelharen en per bloem ontwikkelt zich meestal één bolvormige dopvrucht. Driehoornig walstro kwam voor langs grote rivieren en op kalkhoudende kleigronden.

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Soortenrijke akkers (b*)

Hoogte plant

Minimaal:
10cm
Maximaal
60cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
oktober

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

wit

Bestuiving

insektenbestuiving
Areaal:

Het is een soort van vooral Midden- en Zuid-Europa, die ook in Oost- en Zuidoost-Europa, minder in West- en slechts occasioneel in Noord-Europa voorkomt. In België is de soort steeds zeer zeldzaam geweest en kwam ze slechts lokaal voor (kust, de omgeving van Antwerpen, Belgisch-Lotharingen). Vlaanderen ligt aan de rand van het Europese areaal.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is driehoornig walstro uiterst zeldzaam. De soort is al sinds de tweede helft van vorige eeuw niet meer aangetroffen in de originele akkerbiotoop. Alle recente waarnemingen betreffen vondsten op plaatsen zoals adventiefterreinen. Ten opzichte van de periode 1939-1971 is er een duidelijke achteruitgang, maar eigenlijk was driehoornig walstro al veel vroeger grotendeels uit onze akkers verdwenen. Zelfs de vondsten uit de tweede helft van de negentiende eeuw betroffen alleen maar incidentele, her en der verspreide groeiplaatsen.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart

Driehoornig walstro (Galium tricornlitum) is een meestal lage, eenjarige voorzomer- en zomerbloeier, die veel op Kleefkruid lijkt. Het voornaamste verschil ligt in de bloeiwijzen, die ook na de bloei niet buiten de bladkransen uitsteken; de vruchtstelen krommen zich omlaag. De dopvruchten vertonen geen borstelharen, maar wratjes. Per bloem ontwikkelt zich meestal maar één dopvrucht, die bolvormig wordt. Driehoornig walstro, dat van oorsprong in het Middellandse-Zeegebied thuishoort, is als akkerplant over de gematigde streken van Eurazië verspreid. In ons land kwam het voornamelijk langs de grote rivieren in Midden-Nederland en in het Deltagebied voor, met name in Zeeuws-Vlaanderen. Het groeide in graan- en hakvruchtakkers op kalkhoudende grond, meest op klei. De achteruitgang dateert al van voor de invoering van herbiciden en staat in scherp contrast met de uitbreiding van Kleefkruid. De oorzaak zou kunnen liggen in het wegvallen van de aanvoer van de vruchten, als gevolg van verbeterde schoning van zaaizaad; mogelijk kan de plant zich in ons klimaat op den duur niet op eigen kracht handhaven.

© E.J. Weeda, Nederlandse Oecologische flora, IVN, 1988 (deel 3) 

Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
liaan
therofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
splitvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
regenwater
dieren (uitwendig)
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Driehoornig walstro was vroeger een akkeronkruid, dat vooral op kalkrijke, lichtere gronden gevonden werd, maar soms ook op zwaardere bodems. Volgens de meest recentste vondsten komt driehoornig walstro alleen nog voor als adventief in wegbermen, op stortterreinen of braakliggende gronden.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
AK2
AK3
Rode lijst:
met uitsterven bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
Invasieve exoot:
Nee
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken