Bouwen aan groenexpertise

Gegroefde veldsla

Valerianella carinata

Areaal:

Het zuidelijke en Atlantische areaal van gegroefde veldsla ligt grotendeels binnen Europa. Het westelijke deel van het disjuncte areaal strekt zich uit van het Altasgebied in Noord- Afrika tot Zuid-Engeland en Nederland. Dat deelareaal heeft zijn oostgrens in West-Duitsland en Noordwest-Italië. Het oostelijke deelareaal strekt zich uit van de Balkan tot de Kaukasus. Volgens de Atlas (VAN ROMPAEY & DELVOSALLE 1972) komt deze soort in België enkel voor in het Maasdistrict en in het Lotharings district, en ontbrak dus in Vlaanderen. Onderzoek van het herbarium (BR) toont echter aan dat gegroefde veldsla wel degelijk in Vlaanderen is gevonden, zij het zeer sporadisch, in de Kempen en aan de kust. Tijdens de periode 1972-2004 is de soort niet meer in de Kempen aangetroffen, maar wel nog aan de kust en in het oostelijke deel van de Leemstreek, langs de Grensmaas en in de Zand- en Zandleemstreek.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is gegroefde veldsla uiterst zeldzaam. Toch is deze archeofyt tijdens de laatste karteerperiode op een iets groter aantal vindplaatsen gevonden. Dat ligt in de lijn van de sterke toename van de soort in Groot-Brittannië (vooral in het zuidwesten). Daar is gegroefde veldsla zelfs algemener geworden dan gewone veldsla. In Duitsland is de soort eveneens sterk toegenomen. Dat staat in contrast met de grote zeldzaamheid van de soort in Nederland, waar ze al tijdens de eerste helft van de twintigste eeuw sterk was achteruitgegaan zonder dat de redenen daarvoor duidelijk zijn.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Indigeniteit:
archeofyt
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00

Gegroefde veldsla is een eenjarige soort die tijdens de herfst kiemt en in de lente bloeit. Ze groeit meestal in zandige of grazige weg- of spoorwegbermen, maar soms ook in akkerranden, op oude muren, op kalkrotsen, op grind en sintels of in tuinen. Daarnaast komt de soort ook voor op meer natuurlijke standplaatsen, namelijk op open, zonnige zuidhellingen in de duinen. Ze houdt van een mild en warm klimaat.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Anne Ronse

Cursussen bij Inverde

Boeken