Bouwen aan groenexpertise

Hennepvreter

Orobanche ramosa

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Soortenrijke akkers (b*)

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
50cm

Licht

Min:
half schaduw
Max:
licht

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
oktober

Bloemkleur

geel
paars, violet, purper, lila

Bestuiving

bijen, hommels e.a.
Areaal:

Oorspronkelijk was het areaal beperkt tot Midden- en Zuid-Europa, Zuidwest-Azië en Noord-Afrika, maar in de voorbije eeuwen heeft hennepvreter een groot secundair areaal opgebouwd in de warmere klimaatgebieden van de wereld (op het noordelijk halfrond tot ca. 50° N.B.). In Wallonië zijn alleen enkele verspreide oude groeiplaatsen gedocumenteerd, alle van voor 1930. De soort wordt er als verdwenen beschouwd (SAINTENOY- SIMON 1999).

Verspreiding in Vlaanderen:

Van hennepvreter is voor Vlaanderen slechts een beperkt aantal waarnemingen en herbariumcollecties bekend. Het gros ervan stamt uit de tweede helft van de negentiende eeuw. De in België in de jaren 1860 ingezette periode van verhoogde botanische activiteit kwam net op tijd om een reeks gegevens te genereren voordat de teelt van hennep in het laatste derde van de negentiende eeuw een sterke terugval zou kennen en ten slotte in 1921 in België verboden zou worden. De meeste oude gegevens zijn gesitueerd in de belangrijkste teeltgebieden van hennep, namelijk de omgeving van Dendermonde, het zuiden van het Land van Waas (met een belangrijke touwslagersactiviteit) en Zuid-Limburg. Elders in Vlaanderen werd hennep op veel geringere schaal geteeld. Na 1923 werd hennepvreter in Vlaanderen maar eenmaal meer gevonden. Het betrof enkele adventiefplanten op een onbekende waardplant in een grasstrook bij de loskade van een bedrijf langs de Wille-broekse Vaart in Willebroek (2000).

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
echte parasiet
therofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
regenwater
windstrooier
Indigeniteit:
archeofyt
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
tussen half-schaduwplanten en half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Hennepvreter is bekend als een parasiet op een hele waaier gecultiveerde plantensoorten, behorend tot diverse families. In de Belgische flora's is vooral sprake van tabak en hennep. De etiketinformatie van negentiende-eeuwse Vlaamse herbariumcollecties (BR) bevat alleen verwijzingen naar hennep. Wereldwijd is hennepvreter wellicht de meest verspreide en voor de landbouw schadelijkste parasiet onder de bremrapen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
uitgestorven
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
Invasieve exoot:
Nee
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Ivan Hoste
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken