Bouwen aan groenexpertise

Loogkruid

Salsola kali

Hoogte plant

Minimaal:
2cm
Maximaal
50cm

Licht

Min:
licht
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
september

Vocht

Min:
droog
Max:
droog

Bloemkleur

kleurloos

Bestuiving

insektenbestuiving
windbestuiving
Areaal:

Loogkruid komt voor langs de kusten van Europa, noordwaarts tot Zuid-Scandinavië, en verder in de zoutsteppen van Oost- Europa en Centraal-Azië. Daarnaast komt de soort op verspreide locaties in heel Europa voor in kunstmatige milieus, zoals spoorweg- en industrieterreinen. Op een aantal plaatsen in de wereld is de soort ingeburgerd, zoals in Noord-Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika.

Verspreiding in Vlaanderen:

Loogkruid is op Vlaamse schaal vrij zeldzaam, maar aan de kust en in de haven van Antwerpen is het algemeen. Vooral op industrieterreinen lijkt de soort toe te nemen.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Vroege zomer
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
10cm
Levensvorm:
therofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
water
steppenroller
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
codes lagere taxa verschillend
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
zonneplanten
Ellenberg vocht:
indifferent
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
uitgesproken stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum basisch tot maximum basisch

In Vlaanderen worden twee ondersoorten van loogkruid onderscheiden. Subsp. kali (stekend loogkruid) heeft harde, korte, stekelige bladeren, terwijl subsp. ruthenica (zacht loogkruid) eerder zachte, slappe, lange bladeren heeft. Stekend loogkruid komt voornamelijk voor op het hoogstrand en in de voorste zeereep tussen rijshoutaanplanten. Op het hoogstrand groeit de soort op analoge plaatsen als zeeraket, namelijk daar waar wat organisch materiaal onder het zand is begraven. Zacht loogkruid wordt vooral gevonden op met kalkrijk zand opgespoten industrieterreinen, uitsluitend in pionierssituaties. Zacht loogkruid komt ook meer landinwaarts in de Duinen voor, waar het vooral op eerder verstoorde, stikstofrijke, open, zandige plaatsen staat. Dat ecologische verschil tussen de twee ondersoorten is niet absoluut. Hier en daar wordt stekend loogkruid ver in het binnenland gevonden (bv. reeds tientallen jaren op een spoorwegterrein in de Gentse haven), en zacht loogkruid wordt af en toe op het strand gevonden.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
132-228 kwartierhokken
Invasieve exoot:
Nee
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Wouter Van Landuyt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken