Rimpelroos, Virginische roos en veelbloemige roos

De meest efficiënte methode om Rimpelroos te verwijderen is de plant fysiek volledig verwijderen. Hierbij dient erop gelet te worden dat alle wortels en wortelstokken zijn verwijderd en dient er voldoende aandacht te zijn voor de nazorg (met eventuele herhaling indien nodig). Jonge exemplaren kunnen handmatig worden uitgetrokken, grotere exemplaren kunnen mechanisch worden uitgetrokken of uitgegraven. Een ùmethode was een kraan met kasseibak om plantenmateriaal zoveel mogelijk van bodemmateriaal te scheiden. Die methode blijkt niet te voldoen blijkt uit praktijktesten, want veel wortels glippen door de mazen van die bak. Een veel betere methode is om de planten minstens tot een meter diep uit te graven met een grote kraan (zodat alle wortels zeker uitgegraven worden), en dat materiaal vervolgens te zeven met een mobiele trommelzeef, waarna plantaardig materiaal afgevoerd wordt, en het zand terug ter plekke gedeponeerd wordt.

Voor kleine oppervlakten geniet de manuale aanpak de voorkeur maar voor grote oppervlakten is dit zeer arbeidsintensief. In de duinen kan bestrijding gelijktijdig gebeuren met deze van andere houtachtige soorten zoals Mahonie, kruisstruik, cotoneasters en populieren.

Waar Rosa rugosa werd geknipt of gemaaid en vervolgens werd behandeld met glyfosaat blijkt dit enkel en alleen bij herhaling effectief te zijn. Zelfs wanneer alle bovengrondse delen vernietigd zijn, wordt een krachtige groei van nieuwe scheuten waargenomen in het daaropvolgende jaar. Hierdoor is een tweede behandeling met glyfosaat in augustus noodzakelijk waarbij ook de wortelstokken en de wortels worden beschadigd. Het beste resultaat in een proefproject in Nederland werd bekomen door het snoeien voor half maart en het behandelen van de jonge bladeren met het bestrijdingsmiddel triclopyr. Dit dient eenmaal herhaald te worden. Het resultaat was een afname van 100%. Indien dit op grote schaal werd toegepast verdween R. rugosa echter slechts voor 50%. Gebruik van triclopyr voor bestrijding van Rosa rugosa is in België geen erkend gebruik en is niet toegelaten volgens de bos- en natuurwetgeving.

Begrazing als beheersmethode is slechts in beperkte mate succesvol. Geiten blijken de enige dieren te zijn die genoeg van Rosa rugosa eten om de soort efficiënt te kunnen beheersen. Grazen lokt wel de krachtige hergroei vanuit wortelstokken uit, waardoor zware begrazing noodzakelijk is. Dit kan echter ook vaak een negatief effect hebben op de natuurlijk voorkomende plantengemeenschappen. Ook andere behandelingen zoals wegbranden en maaien stimuleren de vorming van worteluitlopers.