Bouwen aan groenexpertise

Ringelwikke

Vicia hirsuta

Hoogte plant

Minimaal:
30cm
Maximaal
60cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juli

Vocht

Min:
droog
Max:
droog

Bloemkleur

wit
blauw

Bestuiving

bijen, hommels e.a.
Areaal:

Vanuit een oorspronkelijk meer zuidelijk areaal is ringelwikke geleidelijk doorgedrongen tot in Noord-Europa. Binnen Europa ontbreekt de soort nu alleen in grote delen van Scandinavië en in Noord- en Zuidoost-Rusland. Verder komt ze voor in Noord- Afrika en in een band van het Midden-Oosten, door Centraal- Azië tot in Japan. Elders in de wereld is ze ingeburgerd, onder meer in Noord-Amerika, Chili, Centraal- en Zuid-Afrika, Australië en Nieuw-Zeeland. In Wallonië is ringelwikke algemeen verspreid, met uitzondering van vooral de Hoge Ardennen, waar de soort zeldzamer is.

Verspreiding in Vlaanderen:

Hoewel ongetwijfeld sterk achteruitgegaan als lastig onkruid in graanakkers, is ringelwikke vandaag nog altijd uiterst algemeen in Vlaanderen. De soort heeft in het dynamische landschap met zijn ruim aanbod aan pioniersmilieus, duidelijk voldoende alternatieven gevonden voor het vroegere bestaan als akkeronkruid. Alleen in de Polders, op de zware kleigronden, is het aantal vindplaatsen beduidend lager dan in de overige ecoregio's, maar ook daar vindt de soort ruim voldoende vestigingsmogelijkheden, bijvoorbeeld in wegbermen. Net als bij smalle wikke, komen de zones met een opvallend hoge dichtheid aan bezette kilometerhokken in grote lijnen overeen met de floristisch meest intensief onderzochte regio’s.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Kiemperiode:
vanaf Direct
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Worteldiepte:
50cm
Levensvorm:
therofyt
liaan
Mycorrhizen:
Blaasvormige-'arbuscular' mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
zelf
Verbreidingsstrategie:
een overblijvende zaad - of sporenbank
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
R/CSR
Grime-competitiewaarde:
1.67
Grime-stresswaarde:
1.67
Grime-ruderaliteitswaarde:
6.67
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge tot matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
indifferent
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodem / matig stikstofrijke bodem
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Ringelwikke is een weinig kieskeurige plant van akkers en bermen, die dikwijls wordt aangetroffen in dezelfde milieus als smalle wikke. Een verschil tussen beide is dat ringelwikke doorgaans beperkt is tot zandige of lemige bodems. Voor het overige duikt de soort op in allerlei open en lichtrijke begroeiingen, mits de bodem voldoende voedselrijk en niet te nat is. Stikstofrijke ruigten worden gemeden. Behalve in graanakkers, gedijt ringelwikke onder meer ook in hakvruchtakkers en op braakland, in recent omgewoelde bermen en schraal grasland, op kapvlakten, onder struiken in plantsoenen en op recent opgeworpen hopen aarde.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
> = 3184 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Ivan Hoste
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken