Slofhak

De kennis van het proces van introductie en uitbreiding in België, gevolgd door een fase van achteruitgang, vertoont belang- rijke hiaten. De plant werd in 1881 voor het eerst verzameld in Etterbeek, op de terreinen van de 'Exposition nationale' van 1880, waar ze een aantal jaren standhield (herbarium Nationale Plantentuin). Een halve eeuw later signaleerde GOFFART 1935 alleen vindplaatsen in het Brusselse. Terwijl de floristiek een lange sluimerperiode doormaakte, werd de expansie van slofhak als akkeronkruid nauwelijks gedocumenteerd. Toen in 1967 eindelijk opnieuw een poging werd ondernomen om een geüpdate flora van België samen te stellen (DE LANGHE et al. 1967), constateerden de auteurs, zich grotendeels baserend op het IFBL-veldwerk, dat slofhak in de Kempen vrij algemeen verspreid was. Veranderingen in de landbouw, onder meer een sterke afname van de teelt van rogge, leidden sindsdien tot een terugval. De sterk opgedreven intensiteit van de floristische prospectie bemoeilijkt echter het inschatten van de reële omvang van dat proces.