Vergrassing

In heidegebieden is vergrassing een vaak voorkomend probleem. De 'bemesting' is hier doorgaans het gevolg van atmosferische stikstofdepositie. Het gevolg hiervan is dat struikhei langer doorgroeit waardoor de winterharding van de plant wordt uitgesteld. De struikhei is daardoor gevoeliger voor vorst en sterft af in de winter. De open plekken die zo ontstaan kunnen worden ingenomen door grassen die bovendien profiteren van het extra voedselaanbod. Ook bij grote droogte in de zomer bevoordeelt de voedselaanrijking de grassen. De de sterkere groei van struikhei verliest de plant meer vocht dan de de grassen en raakt zo verdrukt. Na branden of insectenplagen kunnen open plekken eveneens snel door grassen worden ingenomen. Plaggen kan helpen om vergraste heide te herstellen. Bochtige smele bijvoorbeeld, bouwt in tegenstelling tot struikhei geen langlevende zaadbank op. Op de geplagde bodem is struikhei dus in het voordeel. Bij dominantie van Pijpestrootje is herstel niet zo eenvoudig. Na het plaggen blijven er vaak stengelbasissen met uitlopende knoppen en zaden achter die sneller dan de struikhei ontwikkelen. Het is dan nodig extra te maaien of te begrazen of dieper te plaggen, met het risico dat je ook het zaad van de heidesoorten verliest. Ook bij graslanden kan er een dominatie zijn van één of enkele grassoorten, vaak zijn dit gestreepte witbol of glanshaver. Door het grasland twee keer per jaar te maaien en het maaisel af te voeren zal meestal de grassendominatie weggaan en komt er plek voor meerdere soorten graslandplanten.