Bouwen aan groenexpertise

Duinparelmoervlinder

Argynnis niobe

heeft als waardplant

Hondsviooltje

Areaal:

De Duinparelmoervlinder was vroeger beperkt tot de kustduinen, op enkele geïsoleerde en zeer oude waarnemingen in de Kempen na. De laatste waarneming dateert uit 1977 (De Panne), maar of het toen nog om een populatie ging is niet duidelijk. 

Ecologie:

De Duinparelmoervlinder komt vooral voor in kruidenrijke duingraslanden en heischrale graslanden met Hondsviooltje en/of Duinviooltje. De soort heeft 1 generatie van midden juni tot eind juli. De vlinders voeden zich met nectar van verschillende kruiden, waaronder slangenkruid, koninginnenkruid en akkerdistel. De mannetjes maken patrouillevluchten om een vrouwtje te vinden.

Rode lijst:
Uitgestorven
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Vogelrichtlijn:
Nee
Jachtwild:
Nee
Invasieve exoot:
Nee
Soortenbesluit:
Status:

In Wallonië is de Duinparelmoervlinder Regionaal uitgestorven sinds 1980, in Nederland is de soort Bedreigd en in de Europese Unie is ze Bijna in gevaar. 

Bedreigingen:

Ondanks het feit dat volgens de voorspellingsmodellen het klimaat in België ook in 2050 geschikt zal zijn voor de vrij mobiele Duinparelmoervlinder, lijken de kansen op een spontane herkolonisatie in Vlaanderen klein. Vermoedelijk zijn de duingebieden aan de Vlaamse kust te klein voor deze ruimtebehoevende soort.

Typering:
graslandvlinder
Biotooptype:
Droge heide
Duinen
Graslanden