Icarusblauwtje

Het Icarusblauwtje komt voor in matig voedselrijke graslanden. De soort heeft 2-3 generaties waarvan de eerste vliegt van eind april tot begin juli met een piek tussen 19 mei tot 17 juni en de tweede en derde van begin juli tot begin september met een piek tussen 23 juli en 5 september. De vliegtijd van de voorjaarsgeneratie van het Icarusblauwtje is in vergelijking met de periode 1981-2000 met 1-2 dagen naar voren geschoven, terwijl de gemiddelde laatste waarneming in de zomergeneraties nu bijna 10 dagen later gedaan wordt dan in de periode 1981-2000. Dit zou kunnen wijzen op een steeds vaker optredende derde generatie. De wijfjes zetten de eitjes afzonderlijk af op de bovenkant en aan de basis van jonge bladeren aan de top van voornamelijk Gewone rolklaver, maar ook op andere vlinderbloemigen, zoals Moerasrolklaver, Hopklaver, Kruipend stalkruid, Witte klaver en Kleine klaver. Meestal staan de planten die de voorkeur genieten samen in een korte vegetatie. In de eerste generatie wordt voornamelijk Kleine klaver gebruikt terwijl de tweede en derde generatie een voorkeur lijken te hebben voor Gewone rolklaver. De half volgroeide rupsen overwinteren op de lagere delen van de stengels of in de strooisellaag. Sommige rupsen van de eerste generatie komen pas het volgende voorjaar uit. De rupsen worden soms bezocht door mieren, maar zijn er niet afhankelijk van voor het voltooien van hun levenscyclus. De poppen daarentegen worden af en toe door mieren mee in de nesten genomen. Vaak gebruikte nectarplanten zijn Gewone rolklaver, klaver en luzerne. De mannetjes zijn territoriaal of patrouilleren op zoek naar wijfjes. De vlinders zijn mobiel. Het Icarusblauwtje komt vaak in dezelfde gebieden voor als Argusvlinder, Bruin zandoogje, Groot dikkopje, Hooibeestje, Kleine vuurvlinder en Zwartsprietdikkopje.